Podprogram zagnieżdżony

Podprogram zagnieżdżony (podprogram lokalny^[a], podprogram wewnętrzny^[b]) – w programowaniu konstrukcja programistyczna umożliwiająca tworzenie podprogramów zawartych w innych podprogramach, a więc o ograniczonym zasięgu widoczności. Podprogramy takie są więc podprogramami lokalnymi w stosunku do podprogramu nadrzędnego. Podprogram zagnieżdżony może zostać wywołany wyłącznie w bloku podprogramu, w którym został zagnieżdżony. Wszystkie podprogramy zagnieżdżone mają dostęp do obiektów zdefiniowanych lokalnie w podprogramie nadrzędnym (tj. elementów takich jak np. zmienne, stałe, typy lub inne, które może w danym języku programowania deklarować i definiować lokalnie).

W wielu językach programowania taka konstrukcja jest niedostępna i wszystkie podprogramy są deklarowane oraz definiowane na tym samym poziomie programu (modułu). Tak jest m.in. w języku C^[1][2][3], C++^[3] i podobnych. Istnieje jednak grupa języków programowania, w których zrealizowano zagnieżdżanie podprogramów. Takimi językami są między innymi: Ada^[4][5], Pascal^[6][7], PL/1^[8][9], PL/SQL^[10].

Przykład w języku Pascal^[6][7]:

procedure A;
  var localA:integer;
  function AB:integer;
  begin
    { treść funkcji zagnieżdżonej AB }
  end;
  procedure AA;
  begin
    { treść procedury zagnieżdżonej AA }
    { zmienna lokalna localA zadeklarowana w procedurze nadrzędnej A
      jest także dostępna w podprogramach zagnieżdżonych }
    localA:=AB;
  end;
begin
  { wywołanie procedury zagnieżdżonej }
  AA
end;

Uwagi

1. Analogicznie do pojęcia: zmienna lokalna.
2. Użycie terminu podprogram wewnętrzny może być niejednoznaczne, gdyż część autorów publikacji używa takiego terminu w odniesieniu do zupełnie innej konstrukcji – typu inline.