Polonia Bydgoszcz (hokej na lodzie)

Polonia Bydgoszcz – sekcja hokeja na lodzie klubu Polonia Bydgoszcz, istniejąca w latach 1928-1939 i 1949-1992.

Polonia Bydgoszcz

Barwy	czerwono-biało-niebieskie
Data założenia	1928
Debiut w najwyższej lidze	1948
Data rozwiązania	1992
Państwo	Polska
Adres	Bydgoszcz
Lodowisko	Torbyd

Historia

• 1928-1932 – Klub Sportowy Polonia Bydgoszcz
• 1932-1939 – Bydgoski Klub Sportowy Polonia
• 1945-1949 – Bydgoski Klub Sportowy Polonia przy Zarządzie Miejskim
• 1949-1956 – Zrzeszenie Sportowe Gwardia Bydgoszcz
• 1956-1957 – Federacja Klubów Sportowych Gwardia Bydgoszcz
• 1957-1962 – Milicyjny Klub Sportowy Polonia Bydgoszcz
• 1962-1973 – Bydgoski Klub Sportowy Polonia
• 1973-1990 – Gwardyjski Klub Sportowy Polonia Bydgoszcz
• 1990-1992 – Bydgoski Klub Sportowy Polonia

Sekcję hokejową w BKS Polonia założono w 1928 roku^[1]. Bazą do uprawniania hokeja było początkowo lodowisko przy parku Jana Kochanowskiego (0,4 ha), a od 1932 przy ul. Hetmańskiej z bufetem, oświetleniem i megafonami^[1]. Po II wojnie światowej sekcję hokejową założono w KS Partyzant. Jego skład zestawiono spośród członków bydgoskiej Polonii oraz repatriantów, byłych zawodników drużyny Ognisko Wilno, która grała w przedwojennej ekstraklasie^[2]. W 1949 kluby: Polonia, Partyzant i Burza wcielono do nowo powołanego Zrzeszenia Sportowego Gwardia.

Od 1948 hokeiści Gwardii uczestniczyli w rozgrywkach I ligi. W latach 50. zespół zaliczał się do najlepszych w Polsce. W 1954 i 1955 uzyskał tytuł wicemistrza kraju (za OWKS Warszawa), a trzech zawodników zaliczono do kadry narodowej^[3]. Trenerem drużyny był pamiętający czasy przedwojennej – biało-czerwonej Polonii – Alfred Labenz, odkrywca talentu jednego z najlepszych bramkarzy polskiego hokeja na lodzie – Andrzeja Tkacza – wychowanka Polonii, bramkarza mistrzowskiej drużyny z 1966. Labenz w czasie drugiej wojny światowej trafił do obozu koncentracyjnego, tam dokonywano na nim eksperymenty medyczne^[4].

W 1959 roku zbudowano w czynie społecznym czwarte w Polsce sztuczne lodowisko (po Katowicach, Warszawie i Łodzi) przy Bydgoskich Zakładach Mięsnych, które dostarczały mocy chłodniczej^[5]. W konkursie Ilustrowanego Kuriera Polskiego lodowisko otrzymało nazwę Torbyd i stało się bazą dla zawodników Polonii Bydgoszcz^[5]. Zespół Polonii w 1960 awansował do ekstraklasy, gdzie dwa razy osiągnął 3. miejsce (1964 i 1965)^[5], a w 1963 także puchar Polskiego Związku Hokeja na Lodzie^[6]. W 1966 hokeiści Polonii uzyskali tytuł mistrza Polski juniorów, w latach 1967 i 1972 – tytuł wicemistrza kraju, a w 1963, 1973 i 1975 – 3. miejsca. Polonia występowała w ekstraklasie aż do 1978, kiedy po spadku do II ligi została przekazana do BKS Budowlani, który z kolei grał w ekstraklasie w latach 1980-1984^[5].

W latach 70. był organizowany hokejowy Puchar Bydgoszczy^[7].

W 1984 hokej wrócił do Polonii, która przejęła na własność od miasta lodowisko Torbyd^[5]. W sezonie II ligi 1985/1986 Polonia awansowała do I ligi^[8]. rzy lata później, mimo awansu sportowego wywalczonego w sezonie II ligi 1988/1989, drużyna Polonii nie przystąpiła następnie do gry w I lidze 1989/1990 z powodu trudności finansowych (ograniczenie finansowania ze strony Ministerstwa Spraw Wewnętrznych)^[9][10]. Wobec tego Polonia występowała w sezonie II ligi 1989/1990, w którego II rundzie nie wyjeżdżała na mecze wyjazdowe z powodu oszczędności środków^[11]. W trakcie sezonu II ligi 1990/1991 Polonię wzmocniło dwóch hokeistów z Czechosłowacji^[12]. W sezonie II ligi 1991/1992 Polonia zajęła trzecie miejsce w Grupie Północnej, po czym w półfinale rozgrywek uległa Stoczniowcowi Gdańsk^[13].

W 1992 sekcja hokejowa usamodzielniła się i działała pod nazwą BTH Bydgoszcz, występując na zapleczu ekstraklasy^[14].

Sukcesy

Seniorzy

• Srebrny medal mistrzostw Polski: 1954, 1955
• Brązowy medal mistrzostw Polski: 1964, 1965
• Złoty medal II ligi: 1960, 1986, 1989

Juniorzy

• Brązowy medal mistrzostw Polski: 1963, 1973, 1975
• Złoty medal mistrzostw Polski: 1966
• Srebrny medal mistrzostw Polski: 1967, 1972

Sezony w polskiej lidze

Rozgrywki hokeistów Polonii Bydgoszcz (od 1953):

Sezon	Liga	Miejsce	Mecze	Bilans bramkowy	Punkty	Uwagi
1948/1949	I liga					pod szyldem Gwardia
1949/1950	I liga					pod szyldem Gwardia
1953/1954	I liga	2	3	20:10	4	pod szyldem Gwardia
1954/1955	I liga	2	3	13:15	4	pod szyldem Gwardia
1955/1956	I liga	7	13	36:107	8	spadek do II ligi, Gwardia
1956/1957	II liga
1957/1958	II liga	7	14	40:74	6	spadek do III ligi
1958/1959	III liga					awans do II ligi
1959/1960	II liga					awans do ekstraklasy
1960/1961	I liga	6	27	138:100	32
1961/1962	I liga	6	30	89:196	13	spadek do II ligi
1962/1963	II liga	2	30	236:58	53	awans do ekstraklasy
1963/1964	I liga	3	14	65:67	13
1964/1965	I liga	3	34		35
1965/1966	I liga	7	36	125:153	26
1966/1967	I liga	6	26		31
1967/1968	I liga	7	42	172:174	39
1968/1969	I liga	4	30	139:143	17
1969/1970	I liga	7	36	159:181	31
1970/1971	I liga	6	36	185:185	34
1971/1972	I liga	7	40	175:167	39
1972/1973	I liga	6	36	145:188	32
1973/1974	I liga	6	36	148:173	36
1974/1975	I liga	5	36	151:157	40
1975/1976	I liga	6	30	94:130	25
1976/1977	I liga	9	44	141:212	34
1977/1978	I liga	10	36	75:243	11	spadek do II ligi
1978-1984	II liga, I liga					drużyna włączona do klubu BKS Bydgoszcz
1984/1985	II liga	3
1985/1986	II liga					awans do ekstraklasy
1986/1987	I liga	10	30	81:152	14	spadek do II ligi
1987/1988	II liga	2	32	257:82	58
1988/1989	II liga					awans do ekstraklasy i rezygnacja z powodów finansowych
1989/1990	II liga	4		114:78	19
1990/1991	II liga	2
1991/1992	II liga	3-4
1992-2003	II liga					drużyna włączona do BTH Bydgoszcz

Zawodnicy

Z tym tematem związana jest kategoria: Hokeiści Polonii Bydgoszcz.

• Mieczysław Burda – zawodnik Polonii w latach 1954-1955, uczestnik igrzysk olimpijskich w Sankt Moritz 1948, 33 razy grał w reprezentacji Polski (11 bramek)
• Eugeniusz Lewacki – hokeista Polonii w latach 1954–1955, uczestnik igrzysk olimpijskich w Sankt Moritz 1948 i Oslo 1952, 47 razy grał w reprezentacji Polski (26 bramek)
• Andrzej Tkacz – wychowanek i zawodnik Polonii Bydgoszcz (1959-1964), uczestnik igrzysk olimpijskich w Sapporo 1972 i Innsbrucku 1976 oraz 8 turniejów o mistrzostwo świata, w 1997 trener kadry Polski
• Maksymilian Lebek – hokeista Polonii w latach 1963–1965
• Marian Feter – wychowanek i długoletni zawodnik Polonii (1964-1981), uczestnik igrzysk olimpijskich w Sapporo 1972 oraz 4 turniejów o mistrzostwo świata (1970-1975), 78 razy grał w reprezentacji Polski (5 bramek)
• Czesław Panek – wychowanek i zawodnik Polonii (1969-1974 i 1977-1981), uczestnik mistrzostw świata w 1981
• Piotr Panek – wychowanek i zawodnik Polonii, na przełomie lat 70. i 80. jeden z najlepszych bramkarzy w Polsce.
• Jacek Kubowicz – hokeista Polonii w latach 1986–1987
• Władysław Balakowicz – hokeista Polonii w latach 1987–1989
• Sławomir Olszewski – hokeista Polonii w latach 1986–1987
• Jerzy Borowicz, Ryszard Gałęzewski, Jerzy Brzeski, Henryk Bielicki, Leszek Wojtczak, Roman Niedzielski, Tadeusz Godziątkowski, Marek Murzyn, Piotr Godziątkowski, Jarosław Gawara, Marek Gmiński, Arendt Jacek