Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Portret rodziny

obraz Rembrandta Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Portret rodziny
Remove ads

Portret rodziny – obraz Rembrandta, namalowany w 1669. Obok Autoportretu z Hagi i Powrotu syna marnotrawnego należy do ostatnich dzieł w dorobku artysty. Prezentowany jest w Herzog Anton Ulrich-Museum w Brunszwiku.

Szybkie fakty Autor, Data powstania ...

Obraz jest przykładem portretu grupowego, tematu często preferowanego przez artystę, przy czym jest to jedyny jego portret rodzinny. Dzieło przedstawia niezidentyfikowaną rodzinę, którą tworzy małżeńska para z trójką córek; jedna z nich wdrapuje się na kolano matki, a pozostałe dwie rozmawiają ze sobą. Za nimi wyłania się postać ojca, trzymającego czerwony kwiat w prawej dłoni. Jego małżonka sugestywnie spogląda na koszyczek kwiatów w rękach jednej z córek, który ta chce podarować matce.

Dzieło jest sygnowane. Na zewnętrznym brzegu koszyczka widnieje podpis Rembrandt f[ecit]. Chociaż obraz nie jest datowany, styl, kolorystyka i faktura obrazu poświadczają ostatni okres twórczości Rembrandta. Dzieło jest wykonane za pomocą szerokich pociągnięć pędzla, gdzieniegdzie czytelne jest użycie szpachelki. Malowany głównie za pomocą impastów, obraz ma chropowatą powierzchnię, zwłaszcza w intensywnych czerwieniach sukni matki, oraz wspartej na jej kolanach córki. Ponadto impasty widoczne są na zgaszonych zieleniach sukienek dwóch młodszych sióstr. W sposób delikatniejszy malarz potraktował twarze postaci, nadając im indywidualne rysy. Generalnie dzieło cechuje niemal dwuwymiarowość, dominacja ogółu nad szczegółem i surowość faktury.

Wczesne dzieła w twórczości Rembrandta cechuje bardziej oszczędne, niemal laserunkowe użycie farby i koncentracja na szczegółach (np. Portret Agaty Baas czy Lekcja anatomii doktora Tulpa). W późniejszych dziełach artysta odważniej kładł impasty (np. Portret Jana Sixa), by osiągnąć w ostatnich latach daleko idącą syntezę i operować formą głównie za pomocą impastów. W podobny sposób namalował datowany na 1664 rok obraz, zatytułowany Żydowska narzeczona. Styl ten przejął ostatni uczeń Rembrandta Aert de Gelder.

Remove ads

Bibliografia

  • Michael Bockemuehl: Rembrandt. Tajemnica objawionej formy. Köln: 2006.
  • Dawid M. Field: Rembrandt. Warszawa: 2007.
  • Ernst van de Wetering: Rembrandt: The Painter at Work. Amsterdam: 2000. (ang.).

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads