Posy Simmonds

Posy Simmonds, właśc. Rosemary Elizabeth Simmonds (ur. 9 sierpnia 1945 w Berkshire) – brytyjska rysowniczka, ilustratorka i autorka powieści graficznych. Znana jest z twórczości nawiązującej do klasyki literatury oraz z satyrycznego przedstawiania charakterystycznych brytyjskich tematów, takich jak konflikty klasowe czy tłumione emocje.

Posy Simmonds

Posy Simmonds (2018)
Imię i nazwisko	Rosemary Elizabeth Simmonds
Data i miejsce urodzenia	9 sierpnia 1945 Berkshire
Dziedzina sztuki	komiks, rysunek, pisarstwo
Odznaczenia

Życiorys

Studiowała sztuki piękne na Sorbonie w Paryżu, a następnie projektowanie graficzne w Central School of Art & Design w Londynie^[1].

Karierę rozpoczęła w 1969, kiedy to na łamach „The Sun” ukazała się jej pierwsza codzienna seria komiksowa Bear. W tym samym okresie współpracowała również z „The Times”, „Cosmopolitan" i pismem „Black Dwarf”. W 1972 została ilustratorką „The Guardian”, z którym związała się na wiele lat^[1][2].

The Silent Three of St Botolph’s i seria Weber

W 1977 odwołała się do swojego ulubionego komiksu z dzieciństwa, The Silent Three autorstwa Evelyn Flinders. Na jego bazie stworzyła cotygodniowy pasek The Silent Three of St Botolph’s, publikowany w „The Guardian” do końca lat 80. Seria, początkowo będąca satyrą na współczesne życie, stała się później opowieścią o trzech przyjaciółkach z lat 50. i ich dorosłym życiu. Komiksy z tej serii zebrano w tomach Mrs Weber’s Diary, Pick of Posy, Very Posy oraz Pure Posy^[1].

W 1981 ukazała się jej pierwsza powieść graficzna True Love, osadzona w tym samym uniwersum^[1].

Komiksy satyryczne i działalność ilustratorska

Regularnie tworzyła krótkie satyryczne paski dla „The Guardian” oraz „The Spectator”. W 1992 wydano ich zbiór pod tytułem Mustn’t Grumble^[1].

Od końca lat 80. zajmowała się również literaturą dziecięcą. Wśród jej książek znajdują się m.in. Lulu and the Flying Babies, The Chocolate Wedding, Lavender oraz Fred. Na podstawie tej ostatniej wytwórnia BBC wyprodukowała film animowany Fred (1996), nominowany do Oscara^[1].

Powieści graficzne: Gemma Bovery i Tamara Drewe

Pod koniec lat 90. powróciła do komiksu gazetowego, tworząc współczesną, swobodną interpretację Pani Bovary Gustave’a Flauberta. Seria, zatytułowana Gemma Bovery, ukazywała się w „The Guardian” i zyskała duży rozgłos międzynarodowy^[1].

W latach 2002-2004 w sobotnim dodatku „The Guardian Review” publikowała cykl satyryczny Literary Life^[1].

W 2005 stworzyła kolejną powieść graficzną inspirowaną klasyką – Tamara Drewe, nawiązującą do powieści Thomasa Hardy’ego Z dala od zgiełku tłumu. W 2010 historia doczekała się filmowej adaptacji w reżyserii Stephena Frearsa^[1].

Inne projekty

Simmonds brała udział w projektach Françoise Mouly i Arta Spiegelmana, m.in. tworząc ilustracje do antologii Little Lit: Strange Stories for Strange Kids (2001). Przygotowywała także rysunki na potrzeby programów BBC^[1].

Wyróżnienia i wystawy

14 czerwca 2002 została odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego V klasy za zasługi dla prasy^[3].

W 2014 została wprowadzona do British Comic Awards Hall of Fame^[4]. 22 listopada 2020 otrzymała nagrodę Grand Boum – Ville de Blois, przyznawaną za całokształt twórczości^[5][6].