Powiat tarnobrzeski (Galicja)

Powiat tarnobrzeski – dawny powiat kraju koronnego Królestwo Galicji i Lodomerii, istniejący w latach 1867–1918.

Siedzibą c.k. starostwa był Tarnobrzeg (podawano też Dzików^[1]). Powierzchnia powiatu w 1879 roku wynosiła 9,2592 mil kw. (532,77 km²), a ludność 59 239 osób. Powiat liczył 109 osad, zorganizowanych w 70 gmin katastralnych.

Na terenie powiatu działały 2 sądy powiatowe – w Tarnobrzegu i Rozwadowie.

Starostowie powiatu

• Tytus Lewandowski (1867–1868)^[2]
• Edward Dunajewski (1871)
• Stanisław Jakubowicz (1879–1882)

Komisarze rządowi

• Józef Salamon (1871)
• Michał Panciewicz (1879)
• Jan Gachowski, Włodzimierz Ławrowski (1882)

Komisarze powiatowi

• Eugeniusz Strzyżowski (1917)^[3]