Ppi

ppi (ang. pixels per inch) – liczba pikseli przypadająca na cal długości. Jednostka stosowana do określania rozdzielczości obrazów cyfrowych.

Ten artykuł dotyczy jednostki stosowanej do określania rozdzielczości. Zobacz też: inne znaczenia skrótu „PPI”.

Przy określaniu rozdzielczości obrazów często zamiast jednostki ppi mylnie używa się określenia dpi (ang. dots per inch – punktów na cal), które odnosi się do rozdzielczości urządzeń drukujących lub naświetlających. Tymczasem są to dwie różne jednostki – zdjęcie o rozdzielczości 72 ppi można wydrukować na drukarce atramentowej w rozdzielczości 600 dpi – co w dużym uproszczeniu oznacza, że każdy piksel obrazu będzie na wydruku reprezentowany przez co najmniej 64 punkty^[1], lecz w rzeczywistości oprogramowanie urządzenia drukującego dokona interpolacji pikseli.

W zależności od urządzenia wyjściowego (monitor, drukarka, naświetlarka) przyjęto następujące wartości ppi, uznawane za wystarczające dla uzyskania ergonomicznego, niepostrzępionego obrazu:

72-100 ppi	obrazy wyświetlane na monitorach i wyświetlaczach
150-200 ppi	wydruki średniej jakości na drukarkach domowych i biurowych
300 ppi	wydruki o jakości fotograficznej, obrazy przeznaczone do druku offsetowego
400 ppi	naświetlarki fotograficzne do uzyskiwania odbitek najwyższej jakości
250-800 ppi	obrazy na wyświetlaczach telefonów komórkowych

Wzór do obliczenia PPI dla dowolnego urządzenia (komórka, tablet, monitor etc.):

${\displaystyle PPI={\frac {\sqrt {a^{2}+b^{2}}}{x}},}$

gdzie:

${\displaystyle a}$ – rozdzielczość pozioma w pikselach,

${\displaystyle b}$ – rozdzielczość pionowa w pikselach,

${\displaystyle x}$ – długość przekątnej w calach.

Przykładowo, w przypadku monitora o długości przekątnej 24 cali i rozdzielczości 1920 × 1080 pikseli, PPI wynosi około 91,79^[2]:

${\displaystyle {\text{PPI}}={\frac {\sqrt {1920^{2}+1080^{2}}}{24}}\approx {\frac {2202.91}{24}}\approx 91.79}$

Zobacz też

• cpi
• raster
• spi