Prabowo Subianto

Prabowo Subianto (właśc. Prabowo Subianto Djojohadikoesoemo, ur. 17 października 1951 w Dżakarcie) – indonezyjski polityk, przedsiębiorca oraz generał Indonezyjskich Sił Zbrojnych w stanie spoczynku. W latach 2019–2024 minister obrony Indonezji. Od 20 października 2024 prezydent Indonezji.

Prabowo Subianto

Data i miejsce urodzenia	17 października 1951 Dżakarta
Prezydent Indonezji
Okres	od 20 października 2024
Przynależność polityczna	Gerindra
Wiceprezydent	Gibran Rakabuming Raka(inne języki)
Poprzednik	Joko Widodo
Minister Obrony Indonezji
Okres	od 23 października 2019 do 20 października 2024
Poprzednik	Ryamizard Ryacudu(inne języki)

Współzałożyciel i od 2014 lider prawicowo-populistycznej partii Gerindra.

Życiorys

Jego ojciec, Sumitro Djojohadikusumo (1917–2001), był ministrem w rządach Sukarno oraz Suharto^[1]. Kształcił się w Szwajcarii, Hongkongu oraz na Victoria Institution w Kuala Lumpur. W latach 1966–1968 wraz z rodziną mieszkał w Londynie, gdzie ukończył The American School w Londynie^[2][3].

Po powrocie do kraju, w 1970 roku ukończył Indonezyjską Akademię Wojskową i służył następnie w siłach specjalnych (Kopassus)^[4]. W 1974 ukończył kurs dla komandosów, następnie szkolił się w niemieckiej jednostce antyterrorystycznej GSG 9 oraz amerykańskich siłach specjalnych w Fort Bennig^[3]. Brał udział w inwazji na Timor Wschodni, przewodząc grupie, która 31 grudnia 1978 zamordowała premiera Timoru Wschodniego Nicolaua dos Reisa Lobato. W roku 1983 brał udział w zwalczaniu sił partyzanckich w tym kraju^[5]. W kolejnych latach kontynuował karierę w siłach zbrojnych, zostając dowódcą batalionu piechoty powietrznodesantowej, a w 1995 objął funkcję dowódcy generalnego sił specjalnych (Kopassus)^[3].

W 1998 roku Subianto został mianowany szefem liczącego 27 000 żołnierzy Dowództwa Rezerwy Strategicznej Armii Indonezji. Krwawe stłumienie protestów studenckich w Dżakarcie w maju 1998 roku, w których zginęło czterech studentów, a dziesiątki innych zostało rannych oraz oskarżenia o inspirowanie zamieszek, mających na celu obalenie prezydenta Suharto, doprowadziły do zwolnienia Subianto z sił zbrojnych^[6]. Kolejne lata spędził na wygnaniu w Jordanii^[7]. Rozpoczął działalność gospodarczą w branży papierniczej i naftowej, został także właścicielem kilku plantacji we Wschodnim Kalimantanie na Borneo^[6].

Prabowo Subianto przemawiający podczas Igrzysk Azji Południowo-Wschodniej w 2011 roku

W 2008 założył partię Gerindra (Partai Gerakan Indonesia Raya), której od 2014 przewodniczy. W 2009 bezskutecznie wystartował w wyborach prezydenckich jako kandydat na wiceprezydenta, zastępcę Megawati Sukarnoputri^[8].

W 2014 roku startował w wyborach prezydenckich, w których uzyskał 46,85% ważnie oddanych głosów, przegrywając tym samym z kandydatem PDI-P – Joko Widodo^[9]. Wystartował również w wyborach prezydenckich w 2019, ponownie przegrywając z Widodo. W październiku 2019 został zaprzysiężony na ministra obrony^[10].

W sierpniu 2022 Prabowo Subianto ogłosił swój start w wyborach prezydenckich w 2024 roku^[11]. Według oficjalnych wyników zwyciężył w I turze głosowania, uzyskując 58,58% głosów^[12][13]. 20 października 2024 objął urząd prezydenta^[14].

Życie prywatne

Jego żoną w latach 1983–1998 była Titiek Suharto, córka byłego prezydenta Indonezji – Suharto^[15]. Ma syna projektanta mody Didit Hediprasetyo (ur. 1984)^[16].