Prokopiusz

Prokopiusz, Procopius (ur. 325, zm. 27 maja 366) – przywódca buntu w Konstantynopolu za czasów Walentyniana I, obrany przez tłum (a raczej przekupionych prowokatorów) cesarzem rzymskim. Panował jako uzurpator od 28 września 365 do 27 maja 366 roku.

Zobacz też: Prokopiusz z Cezarei - historyk bizantyjski z czasów Justyniana I.

Prokopiusz

Procopius

Cesarz rzymski
Okres	od 28 września 365 do 27 maja 366
Dane biograficzne
Dynastia	Dynastia konstantyńska
Data urodzenia	325
Data śmierci	27 maja 366

Prokopiusz osiągnął sukces dzięki przekupieniu części wyższych oficerów, którym obiecał pokaźne nagrody pieniężne. W czasie bitwy pod Nakolią w Frygii, którą wydał Walensowi, został opuszczony przez swoich oficerów i następnie stracony przez prawowitego władcę.

Bibliografia

• Maciej Salamon. Zachód i Wschód imperium rzymskiego wobec uzurpacji Prokopiusza (365–366 r.). „Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego, Prace Historyczne”. 3, s. 13–24, 1972. OCLC 183334469.
• Maciej Salamon. Rzekoma wojna ludowa w Tracji i Azji Mniejszej w czasie uzurpacji Prokopiusza (365–366 r.). „Eos”. 60, s. 369–379, 1972. ISSN 0012-7825.

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000375183334
• VIAF: 122230604
• LCCN: n97033031
• PLWABN: 9810630346805606
• J9U: 987007436643705171

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: biography/Procopius-Roman-emperor
• Treccani: procopio