Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Proletaryat
zespół hardrockowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Proletaryat – polski zespół rockowy z Pabianic.

Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Powstał w listopadzie 1987, założony przez byłych muzyków grup: Zero i Nev: wokalistę Tomasza Olejnika, gitarzystę Jarosława Siemienowicza, basistę Dariusza Kacprzaka i perkusistę Roberta Szymańskiego, którego wkrótce zastąpił Zbigniew Marczyński. Muzycy zadebiutowali w maju 1988, biorąc udział w jednym z lokalnych przeglądów. W 1989 zakwalifikowali się do festiwalu w Jarocinie, w którym wystąpili zdobywając Nagrodę Publiczności i Nagrodę Dziennikarzy. W tym samym roku dokonali pierwszych nagrań, które ukazały się w Polsce (Kaszana Warsaw Factory) i we Francji (RIT Rec.) na kasecie Revolt (wydawnictwo wznowiono na CD w listopadzie 2003). Nagrania zespołu zainteresowały realizatora Andrzeja Puczyńskiego, który zaproponował muzykom nagranie płyty. W 1990 zespół wystąpił ponownie na festiwalu w Jarocinie, gdzie zdobył 3 nagrody (publiczności, organizatorów i dziennikarzy). Jeszcze przed występem na festiwalu grupa rozpoczęła prace nad debiutanckim albumem Proletariat, który ukazał się w roku następnym. Jesienią muzycy przystąpili do rejestracji kolejnej płyty Proletaryat, która również ukazała się w roku następnym. W październiku 1991 Proletaryat wystąpił w poznańskiej hali „Arena”. Koncert ten ukazał się dwa lata później na kasecie Proletaryat in Concert.
W 1992 zespół po raz kolejny pojechał na festiwal do Jarocina, gdzie wystąpił z nowym perkusistą Piotrem Pniakiem. Na wiosnę 1993 muzycy przystąpili do nagrań kolejnej płyty Czarne Szeregi, która ukazała się jesienią. Trasę promocyjną albumu Proletaryat zagrał wspólnie z zespołem Vader. Koncerty udokumentował album Tour 1993, który został wydany w 1994. W listopadzie tego samego roku ukazała się kolejna studyjna płyta zespołu IV, promowana trasą z zespołem Gdzie Cikwiaty. Jesienią następnego roku do zespołu powrócił Szymański, a także dołączył drugi gitarzysta Piotr Zalewski. W tym składzie zespół zagrał trasę u boku Vadera, Sweet Noise i Testora. Na początku 1996 Zalewski opuścił zespół, a Szymańskiego ponownie zastąpił Piotr Pniak. Jako kwartet zespół nagrał płytę Zuum, która ukazała się na jesieni. Przed końcem roku Pniaka zastąpił Robert Hajduk. W marcu 1997 w dziesiątą rocznicę powstania Proletarytu muzycy wydali płytę The Best of..., zawierającą nagrania z całego okresu działalności[1].
W 1999 ukazał się album Made in U.S.A., na którym pojawił się drugi gitarzysta Ireneusz Zugaj. Jesienią 2003 na 15-lecie istnienia zespołu ukazał się na CD materiał z kasety Revolt jako REVOLT (Special Edition 2003) uzupełniony dodatkowymi nagraniami dokonanymi na czasie. W 2006 ukazały się płyty ReC i Recycling. W tym samym roku odszedł z zespołu Jarosław Siemieniowicz, którego zastąpił Konrad „Wołowina” Jeremus. W 2008 Jeremusa zastąpił Wiktor Daraszkiewicz (wcześniej współpracujący z zespołem Rezerwat)[2].
We wrześniu 2010 roku ukazała się kolejna płyta Proletaryatu zatytułowana Prawda, na której znalazło się 10 nowych kompozycji. Do dwóch utworów – „Ból” i „Ruchomy cel”, zespół nagrał teledyski. W grudniu tego samego roku została wydana gra komputerowa Music Master Chopin, do której Proletaryat nagrał anglojęzyczny utwór zatytułowany „Time to Rise”. Zgodnie z wizją gry, był on zainspirowany twórczością Fryderyka Chopina.
13 kwietnia 2015 roku nakładem Agencji Artystycznej MTJ ukazał się album zespołu zatytułowany Oko za oko. Płytę promował singel „Nie wyrażam zgody”[3].
Remove ads
Muzycy
|
|
Remove ads
Galeria
Koncert i sesja "NIE WYRAŻAM ZGODY" w klubie "Over The Under" w Bydgoszczy w 2025 r.
- Tomasz Olejnik i Dariusz „Kacper” Kacprzak
- Robert „Mały” Hajduk
- Robert „Mały” Hajduk
- Dariusz „Kacper” Kacprzak
- Proletaryat i J.Pijarowski
Dyskografia
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads
