Proza medytacyjna Cypriana Kamila Norwida

Proza medytacyjna Cypriana Kamila Norwida – zbiór pism wspomnieiowo-medytacyjnych Cypriana Kamila Norwida.

Portret własny. C. K. Norwid.

Zestawienie

Tytuł	Rodzaj	Powstanie	Publikacja
Menego	wspomnienie	1843	1850
Czarne kwiaty	wspomnienie	1856	1856
Białe kwiaty	wspomnienie	1856	1857
Podróż po wystawie powszechnej	obrazek	1867	1918
Pamiętnik podróżny	pamiętnik	1867	1937
Wspomnienia weneckie	wspomnienie	1876	1937
Milczenie	rozprawka	1882	1902

Zbiór

W wydaniu z 1968 Gomulicki zamieścił w dziale prozy medytacyjnej tylko trzy utworyː Menego, Czarne kwiaty i Białe kwiaty. W wydaniu tym znalazło się ponadto jeszcze Milczenie, ale w dziale pism literackich.

Charakterystyka

Najwcześniejszym pismem tego działu jest wspomnienie spaceru, który Norwid odbył uliczkami weneckimi z malarzem Tytusem Byczkowskim, zakończonego następnego dnia samobójczą śmiercią artysty – Menego (1843). Pochodzące z 1856 Czarne kwiaty stanowią, jak i Menego, wyjątek z pamiętnika i zapis ostatnich chwil kilku znakomitych artystów i pasażerki okrętu. W dwa miesiące po napisaniu Czarnych kwiatów, poeta dopisał objaśnienie do nich, Białe kwiaty. Z 1867 pochodząː Podróż po wystawie powszechnej w Paryżu oraz, wywołane spotkaniem podczas tej wystawy, wspomnienie Pamiętnik podróżny. W ostatnich lat życia Norwida powstałyː zachowane we fragmencie Wspomnienia weneckie z pobytu poety w tym mieście w 1843/1844 oraz rozprawka Milczenie (1882)^[1].

Publikacja

Menego ukazał się w 1850 w poznańskim Gońcu Polskim, Czarne i Białe kwiaty w dodatku miesięcznym do krakowskiego Czasu w grudniu 1856 i lutym 1857. Pozostałe utwory ukazały się już po śmierci autora. W 1902 w 13. zeszycie Chimery z 1902 Zenon Przesmycki opublikował Milczenie, a w 1918 Zygmunt Mysłakowski w Zdroju Podróż po wystawie powszechnej. Pamiętnik podróżny i Wspomnienia weneckie wydał w 197 Przesmycki w tomie V Wszystkich pism^[1].