Łysiczka smukłotrzonowa

Łysiczka smukłotrzonowa (Psilocybe azurescens Stamets & Gartz) – gatunek grzybów należący do rodziny Hymenogastraceae^[1].

Łysiczka smukłotrzonowa

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	podziemniczkowate
Rodzaj	łysiczka
Gatunek	łysiczka smukłotrzonowa
Nazwa systematyczna
Psilocybe azurescens Stamets & Gartz Integration: Journal for Mind Moving Plants and Culture 6: 21-28 (1995)

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hymenogastraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten opisali w 1995 r. Paul E. Stamets i Johen Gartz i nadana przez nich nazwa naukowa jest aktualna^[1].

W 2024 r. Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów przy Polskim Towarzystwie Mykologicznym nadała mu polską nazwę łysiczka smukłotrzonowa^[2].

Morfologia

Kapelusz

O średnicy 30–100 mm średnicy, stożkowy do wypukłego, higrofaniczny, w kolorze brązowym, ochrowym lub karmelowym, jaśniejszy na obwodzie. Powierzchnia gładka, lepka kiedy jest wilgotna^[3].

Trzon

90–200 mm długości na 3–6 mm średnicy, jest biały lub brudnobrązowy^[3].

Wysyp zarodników

Czarny, brązowy lub ciemnofioletowy^[3].

Występowanie i siedlisko

Uprawiany jest na całym świecie, ale naturalnie występuje tylko w Ameryce Północnej, wzdłuż wybrzeża Oceanu Spokojnego^[3].

Grzyb saprotroficzny. Rośnie kępkami w lasach i na nadmorskich wydmach, na podłożu bogatym w próchniejące resztki drzewa^[3].

Znaczenie

Jest najbardziej zasobnym w alkaloidy grzybem psylocybinowym^[4]. Może zawierać do 1,8% psylocybiny, 0,5% psylocyny i 0,4% baeocystyny w suchej masie, średnio jednak wartości te utrzymują się na poziomie 1,1% psylocybiny i 0,15% psylocyny. Zawiera w dużym stężeniu psychoaktywne alkaloidy: głównie psylocybinę, psylocynę i baeocystynę. Po zażyciu jednego grama wysuszonego Psilocybe azurescens następują trwające 6 godzin psychodeliczne stany wizyjne. Działanie grzybów psylocybinowych jest bardzo indywidualne i nieprzewidywalne, ale zwykle obejmuje: poprawienie humoru i podniesienie nastroju, zaburzenia percepcji, euforię, efekty wizualne i ogólną zmianę postrzegania zmysłowego^[3].