Putto

Putto – motyw dekoracyjny przedstawiający małego nagiego chłopca^[1]. W okresie renesansu i baroku – rzeźba przedstawiająca uskrzydloną postać anioła, nawiązująca do antycznego bóstwa – Erosa. Określenie stosowane także do postaci aniołków powszechnie stosowanych w dekoracjach kościelnych w okresie baroku i rokoka.

Zobacz też: inne znaczenia.

Putto na pomniku św. Jana Nepomucena przy bazylice św. Jakuba i św. Agnieszki w Nysie

Putta na Kolumnie Trójcy Świętej w Bystrzycy Kłodzkiej

Putto na kolumnie maryjnej w Zaclerzu

Putto na pomniku św. Jana Nepomucena na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu

Putto rozpowszechniło się w okresie renesansu, który nawiązywał do wzorów antycznych. Stosowane było w następnych okresach architektonicznych we wnętrzach budowli oraz jako ozdoba tarasów, parków i ogrodów.

Zobacz hasła cherubin i putto w Wikisłowniku