Woskownik pozrastany

Woskownik pozrastany (Radulomyces confluens (Fr.) M.P. Christ.) – gatunek grzybów z rodziny Radulomycetaceae^[1].

Woskownik pozrastany

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	Radulomycetaceae
Rodzaj	woskownik
Gatunek	woskownik pozrastany
Nazwa systematyczna
Radulomyces confluens Dansk bot. Ark. 19(no. 2): 230 (1960) (Fr.) M.P. Christ.

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Radulomycetaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1815 Elias Fries nadając mu nazwę Thelephora confluens. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1960 Mads Peter Christiansen, przenosząc go do rodzaju Radulomyces^[1].

Synonimów nazwy naukowej ma około 30. Niektóre z nich:

• Cerocorticium confluens (Fr.) Jülich & Stalpers 1980
• Corticium albidum Boud. 1906
• Corticium caesioalbum (P. Karst.) Sacc. 1888
• Corticium confluens (Fr.) Fr. 1838
• Corticium cremoricolor Berk. & M.A. Curtis 1873
• Corticium laevissimum (P. Karst.) Sacc. 1888
• Corticium tephroleucum Bres. 1902
• Hypochnus confluens (Fr.) Bonord. 1851
• Poria caesioalba (P. Karst.) Sacc. 1888
• Radulomyces cremoricolor (Berk. & M.A. Curtis) Ginns & M.N.L. Lefebvre 1993
• Thelephora confluens Fr. 1815^[2].

Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 1973 r.^[3]

Morfologia

Owocnik

Rozpostarty, ściśle przylegający do podłoża, skórzasty, cienki (grubość 0,1–0,5 mm). Morfologicznie jest bardzo zmienny. Jego rozmiar jest bardzo różny – od bardzo małego do bardzo dużego. Również kształt jest bardzo zmienny – od kolistego lub owalnego do różnokształtnego. Jest higrofaniczny, wskutek czego jego barwa zależy od wilgotności; w stanie wilgotnym jest biało-szary lub szarawy, często z różowym lub fiołkowym odcieniem, w stanie suchym białawy lub żółty. Powierzchnia jest gładka i woskowata, obrzeża zwykle strzępiaste^[4].

Cechy mikroskopowe

Wszystkie strzępki ze sprzążkami. Te w subhymenium mają grubość 1–3 μm, są cienkościenne i silnie rozgałęzione, pozostałe są zasadniczo równoległe do podłoża, cienkościenne i mają grubość do 3 μm. Cystyd brak. Podstawki mają rozmiar 35-55 × 6–9 μm, posiadają liczne krople oleju i 4 sterygmy. Zarodniki o kształcie od elipsoidalnego do wrzecionowatego i rozmiarach 8-12 × 6,5–9 μm. Mają ściany z kropelkami oleju, powierzchnię gładką, nieamyloidalną^[4].

Występowanie i siedlisko

W Europie i Ameryce Północnej jest pospolity, występuje także w Azji, Ameryce Południowej i Australii^[5]. W Polsce jest bardzo pospolity^[3].

Nadrzewny grzyb saprotroficzny powodujący białą zgniliznę drewna^[4]. Rośnie na korze i zbutwiałym drewnie opadłych lub wiszących gałęzi, kłód i pniaków, głównie na drzewach liściastych, ale w odpowiednich stanowiskach również na iglastych. Szczególnie powszechny jest w siedliskach wilgotnych, w pobliżu wody, np. w łęgach i olsach nadrzecznych. Występuje w różnego typu lasach, również w parkach i ogrodach, gdzie rozwija się na martwych gałęziach drzew, krzewów i żywopłotów^[4].