Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Reginald Doherty

tenisista brytyjski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Reginald Doherty
Remove ads

Reginald Frank Doherty, Reggie Doherty, „Big Do”[1] (ur. 14 października 1872 w Londynie, zm. 29 grudnia 1910 w Kensington) – brytyjski tenisista, zwycięzca Wimbledonu w grze pojedynczej i podwójnej, zwycięzca US Open w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa, mistrz olimpijski.

Szybkie fakty Państwo, Data i miejsce urodzenia ...

Studiował w Trinity Hall na Uniwersytecie Cambridge.

Remove ads

Kariera tenisowa

Podsumowanie
Perspektywa

W 1897 roku Doherty odniósł pierwsze zwycięstwo w grze pojedynczej na Wimbledonie, pokonując w finale (challenge round) obrońcę tytułu Harolda Mahony’ego. Wygrywał także w kolejnych trzech latach, zgodnie z obowiązującym ówcześnie regulaminem występując jedynie w finałach z rywalem wyłonionym w turnieju pretendentów (All Comers). W 1898 roku pokonał młodszego o dwa lata brata Lawrence’a Doherty’ego, w 1899 roku Arhura Gore’a, w 1900 roku Sidneya Howarda Smitha. Seria triumfów Doherty’ego została przerwana przez Arhura Gore’a w 1901 roku. W 1902 roku Doherty był uczestnikiem finału mistrzostw USA, kiedy to przegrał z Williamem Larnedem[1].

Bracia Doherty stanowili jedną z najlepszych par w historii Wimbledonu. W latach 1897–1906 nieprzerwanie występowali w finałach, wygrywając łącznie osiem razy (Reginald Doherty był ponadto w finale w 1896 roku w parze z Haroldem Nisbetem). Ich pierwszymi przeciwnikami finałowymi byli inni bracia, Wilfred i Herbert Baddeleyowie. Porażki bracia Doherty ponieśli w 1902 i 1906 roku, w obu przypadkach z Sidneyem Howardem Smithem i Frankiem Riseleyem. Bracia triumfowali także w mistrzostwach USA w 1902 i 1903 roku, w pierwszym finale pokonując Holcombe’a Warda i Dwighta Davisa, fundatora słynnego pucharu[1].

W występach w Pucharze Davisa Reginald Doherty poniósł tylko jedną porażkę, w piątym, decydującym meczu finału z 1902 roku (z Malcolmem Whitmanem). W 1903 roku był w składzie ekipy, która zdobyła pierwszy Puchar dla Wysp Brytyjskich i wspólnie z reprezentacją w kolejnych trzech latach skutecznie bronił trofeum[1]. W ramach Pucharu Davisa nie przegrał meczu deblowego (zawsze grał z bratem).

Na igrzyskach olimpijskich w Paryżu w 1900 roku bracia Doherty zdobyli złoty medal w grze podwójnej. Reginald Doherty wywalczył również złoty medal w grze mieszanej, w parze z Charlotte Cooper Sterry, i brązowy medal w singlu. Kolejny złoty medal Reginald Doherty wywalczył osiem lat później w Londynie, w parze z George’em Hillyardem w deblu mężczyzn na kortach otwartych.

Doherty trzy razy triumfował w mistrzostwach Irlandii w singlu (1899, 1900, 1901) i pięć w deblu (1898–1902, z bratem), a także zdobył mistrzostwo Afryki Południowej w singlu i deblu (1909)[1].

Reginald Doherty uchodził za jednego z największych stylistów epoki o przykładnym bekhendzie. Wynalazł sposób trzymania rakiety, który bez zmiany w uchwycie umożliwiał odbijanie piłek zarówno z prawej (forhend), jak i lewej strony (bekhend)[1].

Zakończył karierę dość wcześnie, na prośbę matki obawiającej się o jego zdrowie (podobnie jak Lawrence był dość chorowity)[1]. Jedna z bram obiektu wimbledońskiego na cześć braci została nazwana „The Doherty Gates”, a w 1980 roku obaj zostali wpisani do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (4–2)

Więcej informacji Końcowy wynik, Nr ...

Gra podwójna (10–3)

Więcej informacji Końcowy wynik, Nr ...
Remove ads

Przypisy

Bibliografia

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads