Reinbern

Reinbern (zm. 1013(?)^[1]) – pierwszy biskup kołobrzeski, sprawujący swój urząd od 1000 roku. Osoba Reinberna znana jest jedynie dzięki informacjom w kronice biskupa merseburskiego Thietmara.

Reinbern

Reinbernus

Przedstawienie Reinberna autorstwa Jana Molgi
Data śmierci	1013(?)
Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	1000
Sakra biskupia	brak danych

Życiorys

Pochodził z okręgu Hassegau(inne języki) w Turyngii. Gdy w 1000 roku na zjeździe gnieźnieńskim utworzono diecezję kołobrzeską, został jej pierwszym biskupem. Na Pomorzu prowadził akcję chrystianizacyjną. Zdecydowanie walczył z pogaństwem (m.in. dokonał symbolicznego oczyszczenia Bałtyku ze złych duchów, wrzucając do morza cztery kamienie, wcześniej namaszczone świętymi olejami i skropione wodą święconą).

W 1004 roku jego kapelan przebywał wraz z Bolesławem Chrobrym w Czechach; z tego powodu przypuszcza się^[kto?], że i sam Reinbern w tym czasie przebywał u boku polskiego księcia.

Przed 1013 został wysłany na Ruś w charakterze kapelana nieznanej z imienia córki Bolesława Chrobrego, która między 1005 a 1012 rokiem poślubiła Światopełka, syna księcia kijowskiego Włodzimierza. W związku z tą relacją przyjmuje się^[kto?], że wkrótce przed tym wydarzeniem doszło do reakcji pogańskiej na Pomorzu, która zlikwidowała polskie władztwo na tym terytorium i zaczątki organizacji kościelnej. Upadek diecezji kołobrzeskiej datuje się na około 1007 rok^[1].

Na Rusi biskup wraz ze Światopełkiem i jego żoną został uwięziony po tym, jak młody książę zbuntował się przeciw ojcu. W więzieniu przebywał już do śmierci, której data nie jest znana.

Zobacz też

• Historia Polski (do 1138)