Rejon horyniecki

Rejon horyniecki (ukr. Горинецький район) – dawna jednostka podziału administracyjnego Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1940–1941 i 1944. Należał do obwodu lwowskiego. Siedziba władz rejonu znajdowała się w Horyńcu.

Rejon horyniecki

Горинецький район

Rejon
Państwo	ZSRR
Republika związkowa	Ukraińska SRR
Obwód	lwowski
Siedziba	Horyniec
Data powstania	1940, 1944
Data likwidacji	1941, 1944
brak współrzędnych

Rejon horyniecki został utworzony 17 stycznia 1940 na podstawie dekretu Prezydium Rady Najwyższej USRR o podziale na rejony zachodnich obwodów USRR, kiedy to w obwodzie lwowskim utworzono 37 rejonów, między innymi horyniecki^[1]. Rejon objął obszary na południe od Linii Mołotowa^[2]:

• całą gminę Horyniec;
• większą część gminy Lisie Jamy (bez gromad Lisie Jamy, Karolówka i Załuże);
• południową część gminy Lipsko (gromady Huta Stara, Łówcza (bez Woli), Łukawica i Wola Wielka);
• zachodni fragment gminy Cieszanów (gromadę Chotylub).

Obszary te należały przed wojną do powiatu lubaczowskiego w województwie lwowskim.

3 kwietnia 1940 wysiedlono mieszkańców wsi Wola Wielka, Łówcza, Gorajec i Chlewiska, położonych w strefie przygranicznej o szerokości 800 m, i wywieziono do obwodu akermańskiego^[3].

Rejon horyniecki przestał istnieć wraz z wybuchem wojny niemiecko-radzieckiej 22 czerwca 1941. Jego tereny weszły w skład Landkreis Rawa Ruska dystryktu galicyjskiego Generalnego Gubernatorstwa^[4].

Rejon został odtworzony 23 lipca 1944, po zajęciu tych terenów przez Armię Czerwoną^[5].

W październiku 1944, w wyniku wytyczenia granicy między ZSRR a Polską, prawie cały rejon horyniecki wszedł w skład Polski^[5], gdzie został włączony do reaktywowanego powiatu lubaczowskiego, który 18 sierpnia 1945 wszedł w skład nowo utworzonego woj. rzeszowskiego^[6][7]. Jedynie gromada Hruszów pozostała w ZSRR, gdzie weszła w skład rejonu niemirowskiego^[8].