Retki

Retki – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Zduny.

Retki

wieś
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	łowicki
Gmina	Zduny
Liczba ludności (2011)	141[1]
Strefa numeracyjna	46
Kod pocztowy	99-440[2]
Tablice rejestracyjne	ELC
SIMC	0739981
Położenie na mapie gminy Zduny Retki
Położenie na mapie Polski Retki
Położenie na mapie województwa łódzkiego Retki
Położenie na mapie powiatu łowickiego Retki
52°10′31″N 19°50′01″E[3]

Położenie

Miejscowość leży nad rzeką Słudwią niedaleko Łowicza^[4].

Historia

Wieś została osadzona przez arcybiskupa Jarosława z Bogorii i Skotnik na prawie średzkim w 1351 roku^[5].

W drugiej połowie XVI wieku była wsią duchowną, należącą do kleru położoną w powiecie gąbińskim ziemi gostynińskiej województwa rawskiego^[6]. Była wsią klucza łowickiego arcybiskupów gnieźnieńskich tzw. księstwa łowickiego^[7]. W XVI wieku mieszkańcy płacili dziesięcinę plebanowi w Złakowie z ról kmiecych i sołtysich, a za kolędę dawali po korcu owsa z łanu^[4].

Po rozbiorach Polski wieś znalazła się w zaborze rosyjskim. Miejscowość jako wieś włościańską, czyli należącą w całości do chłopów, wymienił XIX-wieczny Słownik geograficzny Królestwa Polskiego. Leżała ona wówczas w powiecie łowickim w gminie Jeziorko i parafii Złaków Kościelny. W 1827 znajdowały się w niej 32 domy, w których mieszkało 189 mieszkańców. W 1888 w 42 domach znajdujących się w miejscowości mieszkało 291 mieszkańców. Liczyła ona w sumie 924 morgi powierzchni, w tym 399 morg nieużytków^[4].

12 października 1904 roku powstała we wsi Straż Ogniowa Ochotnicza^[8]

W 1939 urodziła się tu ekonomistka, Stanisława Borkowska. 17 września 1939 żołnierze Wehrmachtu zamordowali we wsi 41 osób, w tym 10 mężczyzn ze Zgierza. 15 nazwisk ofiar udało się ustalić^[9].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.