Rezerwat przyrody Białe Ługi

Rezerwat przyrody Białe Ługi – rezerwat torfowiskowy w gminie Daleszyce, w powiecie kieleckim, w województwie świętokrzyskim^[2]. Leży w granicach Cisowsko-Orłowińskiego Parku Krajobrazowego^[3].

• Powierzchnia: 408,75 ha^[2] (akt powołujący podawał 408,44 ha)
• Rok utworzenia: 1959
• Numer ewidencyjny WKP: 023
• Charakter rezerwatu: częściowy
• Przedmiot ochrony: kompleks torfowisk śródleśnych z interesującymi zespołami roślinności bagiennej i bogatą awifauną.

Białe Ługi

rezerwat torfowiskowy
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Mezoregion	Góry Świętokrzyskie[1]
Data utworzenia	1959
Akt prawny	M.P. z 1959 r. nr 85, poz. 452
Powierzchnia	408,75 ha
Ochrona	czynna
Położenie na mapie gminy Daleszyce Białe Ługi
Położenie na mapie Polski Białe Ługi
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Białe Ługi
Położenie na mapie powiatu kieleckiego Białe Ługi
50°45′N 20°51′E

Największe na obszarze wyżyn polskich torfowisko wysokie. Strefę centralną wododziałową zajmują torfowiska wysokie i przejściowe, a strefy skrzydłowe, w których formują się odpływające w różne strony rzeki Trupień i Czarna, opanowały niskie torfowiska olesowe. Swoje powstanie zawdzięcza warstwie nieprzepuszczalnych iłów. Około 33% powierzchni rezerwatu zajmuje roślinność torfowiskowa: żurawina błotna, modrzewnica zwyczajna, rosiczka okrągłolistna i inne. Wśród obszarów leśnych na uwagę zasługuje szereg oligotroficznych i eutroficznych zbiorowisk olsów, łęgów, grądów niskich oraz oligotroficznych borów suchych i wilgotnych. Występują tu rzadkie gatunki roślin: rosiczka okrągłolistna, rosiczka długolistna, tajęża jednostronna, wątlik błotny, żurawina, borówka bagienna oraz liczne storczyki i wełnianka, pokrywając torfowisko podczas kwitnienia. Osobliwością rezerwatu jest gniazdujący bocian czarny.

Zobacz też

• Ług