Richie Kotzen

Richie Kotzen (ur. 3 lutego 1970 w Reading^[4]) – amerykański multiinstrumentalista (niemniej jednak jest najbardziej znany ze swojej gry na gitarze elektrycznej), kompozytor, wokalista oraz autor tekstów piosenek. Łączy w swej muzyce wpływy zarówno soulu, jazzu, bluesa, jak i hard rocka.

Richie Kotzen

Data i miejsce urodzenia	3 lutego 1970 Reading
Instrumenty	gitara elektryczna, gitara basowa, pianino, perkusja
Gatunki	hard rock[1], blues-rock[1], rock instrumentalny[1], heavy metal[1], metal neoklasyczny[1]
Zawód	gitarzysta, kompozytor, wokalista
Aktywność	od 1988
Powiązania	Greg Howe, Vertú, Guthrie Govan, Glenn Hughes
Instrument
Richie Kotzen Signature Fender Stratocaster[2] Richie Kotzen Signature Fender Telecaster[3]
Zespoły
Poison (1991-1993) Mr. Big (1999-2002) Forty Deuce (od 2005) The Winery Dogs (od 2012)
Strona internetowa

Muzyką zainteresował się już w dzieciństwie – od 5 roku życia gra na fortepianie, 2 lata później zainspirowany zespołem KISS rozpoczął naukę gry na gitarze elektrycznej. Gdy miał 12 lat, założył swój pierwszy zespół – Arthurs Museum, z którym koncertował w Pensylwanii, Delaware i New Jersey. W wieku 18 lat nagrał swój pierwszy album i pojawił się między innymi na okładce Guitar World Magazine, którego czytelnicy uznali Kotzena za jednego z 3 najlepszych nowych gitarzystów.

Wkrótce dołączył do glam rockowego zespołu Poison, z którym nagrał w 1993 album Native Tounge^[5]. Mimo komercyjnego sukcesu został wyrzucony z zespołu z powodu romansu z byłą narzeczoną perkusisty. Kotzen poświęcił się wtedy karierze solowej.

W 1999 został zaproszony przez legendę jazzu Stanley Clarke’a do nagrania płyty z projektem Vertu. Pod koniec tego roku Richie dołączył również do hardrockowego zespołu Mr. Big^[6]. W 2005 roku ukazała się płyta kolejnego zespołu z Kotzenem w składzie – Forty Deuce.

W 2006 roku otwierał japońską trasę The Rolling Stones.

W roku 2012 gitarzysta rozpoczął współpracę z Mikiem Portnoyem (Dream Theater) i Billym Sheehanem (Mr. Big), nazywając ową supergrupę The Winery Dogs^[7]. Debiutancki album zespołu ukazał się w maju 2013 roku.

Dyskografia

Zobacz więcej w artykule The Winery Dogs, w sekcji Dyskografia.

Solo (1989) Richie Kotzen (1990) Fever Dream (1991) Electric Joy (1994) Mother Head’s Family Reunion (1995) The Inner Galactic Fusion Experience (1996) Wave of Emotion (1996) Times Gonna Tell (EP) (1997) Something to Say (1998) What Is (1999) Break It All Down (1999) Bi-Polar Blues (2001) Slow (2003) Change (2003) Acoustic Cuts (2004) Get Up (2004) The Best of Richie Kotzen (2005) Ai Senshi Z×R (Muzyka z tej płyty została wykorzystana w popularnym anime Gundam) (2006) Into the Black (2006) Instrumental Collection: The Shrapnel Years (2007) Return of the Mother Head’s Family Reunion – Japonia i Europa; W USA nosi tytuł Go Faster (2008) Live in São Paulo (2009) Peace Sign (2011) 24 Hours (2014) The Essential (2015) Cannibals (2017) Salting Earth (2020) 50 for 50 Arthurs Museum (1988) Gallery Closed Poison (1993) Native Tongue Mr. Big (1999) Get Over It (2000) Deep Cuts (2001) Actual Size (2002) In Japan (2004) Influences & Connections – Vol. 1 Forty Deuce (2005) Nothing to Lose

Vertú (1999) Vertú (project with Stanley Clarke and Lenny White) Wilson Hawk (2009) The Road Sass Jordan (1994) Rats Pozostałe powiązania (1995) Tilt (z Gregiem Howe’em) (1996) Sticky Wicked (z TM Stevensem) (1996) Ground Zero (z TM Stevensem) (1997) Project (z Gregiem Howe’em) (1996) Only You (z TM Stevensem) (1999) Not So Innocent (z Jesse’s Powertrip) (2000) Mikazuki in Rock (z Mikazuki Tekkodan) (2000) Submarine (z Greggiem Bissonettem) (2003) All That I’d Be (ze Steve’em Saluto) (2004) Nowhere To Go (z Takayoshi Ohmura) (2006) Rough Beat (ze Steve’em Saluto) (2006) Avalon (z Richiem Zito) (2006) Erotic Cakes (z Guthrie Govan) (2007) Live For Tomorrow (z Marco Mendozą) Nagrania z różnymi artystami (1991) Bill & Ted's Bogus Journey: Music from the Motion Picture (1992) L.A. Blues Authority – „L.A. Blues Authority” (1992) The Guitars That Rule The World – Vol. 1 (1994) L.A. Blues Authority Volume V: Cream Of The Crop (1996) Crossfire – (A Tribute to Stevie Ray Vaughan) (2000) Bat Head Soup: A Tribute to Ozzy (2001) Stone Cold Queen: A Tribute to Queen (2002) One Way Street: A Tribute To Aerosmith CD (2002) An All Star Lineup Performing The Songs Of Pink Floyd (2004) Spirit Lives On: The Music Of Jimi Hendrix Revisited Vol. 1 (2005) Numbers From The Beast – An All Stars Salute To Iron Maiden

Filmografia

• Jason Becker: Not Dead Yet (2012, film dokumentalny, reżyseria: Jesse Vile)^[8]