Roy Halladay

Harry Leroy Halladay III (ur. 14 maja 1977, zm. 7 listopada 2017) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 16 sezonów w Major League Baseball.

Roy Halladay

miotacz
Pełne imię i nazwisko	Harry Leroy Halladay III
Data i miejsce urodzenia	14 maja 1977 Denver
Data i miejsce śmierci	7 listopada 2017 Zatoka Meksykańska
Odbija	prawą
Rzuca	prawą
Debiut	20 września 1998
Statystyki
Win–loss record	203–105
ERA	3,38
Strikeouty	2117
Kariera klubowa
Lata Kluby 1998–2009 Toronto Blue Jays 2010–2013 Philadelphia Phillies
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia	2019
Głosów	85,4% (1. głosowanie)
Metoda elekcji	BBWAA

Przebieg kariery

Halladay został wybrany w 1995 roku w pierwszej rundzie draftu z numerem siedemnastym przez Toronto Blue Jays i początkowo występował w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Syracuse SkyChiefs, reprezentującym poziom Triple-A^[1][2]. W MLB zadebiutował 20 września 1998 w meczu przeciwko Tampa Bay Devil Rays^[3][4]. W swoim drugim meczu jako starter zaliczył pierwsze w karierze zwycięstwo^[5].

W sezonie 2002 po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd, zaś rok później mając najwięcej zwycięstw w American League (22) otrzymał nagrodę Cy Young Award dla najlepszego miotacza^[3][6]. W grudniu 2009 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Philadelphia Phillies^[1].

Halladay podczas gry w Toronto Blue Jays.

29 maja 2010 w meczu przeciwko Florida Marlins rozegrał 20. w historii Major League perfect game i jednocześnie został drugim zawodnikiem Phillies, który dokonał tego osiągnięcia^[7]. 6 października 2010 w spotkaniu z Cincinnati Reds, jako drugi miotacz w historii MLB po Donie Larsenie, rozegrał no-hittera w postseason^[8]. W tym samym sezonie zwyciężył w lidze w klasyfikacji zwycięstw (21), otrzymał nagrodę Cy Young Award i po raz siódmy w karierze wystąpił w All-Star Game^[3][9].

29 lipca 2012 w meczu przeciwko Atlanta Braves został 67. miotaczem w historii MLB, który zaliczył 2000. strikeout, zaś 14 kwietnia 2013 w spotkaniu z Miami Marlins osiągnął pułap 200 zwycięstw w karierze^[10][11][12]. 5 maja 2013 w meczu z Miami Marlins rozgrywanym na Citizens Bank Park, odniósł kontuzję prawego ramienia, która wykluczyła go z gry na niespełna trzy miesiące^[13][14]. W tym samym roku postanowił zakończyć karierę^[15].

29 marca 2018 przed meczem otwarcia sezonu z New York Yankees miała miejsce ceremonia zastrzeżenia numeru 32, z którym Halladay występował^[16]. W 2019 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame^[17].

Śmierć

Zmarł śmiercią tragiczną 7 listopada 2017 w katastrofie samolotu amfibii ICON A5, który rozbił się w Zatoce Meksykańskiej nieopodal wybrzeży Florydy^[18][19].

Nagrody i wyróżnienia

Nagroda/wyróżnienie	Lata	Źródło
8× All-Star	2002, 2003, 2005, 2006, 2008, 2009, 2010, 2011	[3]
2× Cy Young Award	2003, 2011	[9]
Baseball Hall of Fame	od 2019	[17]
# 32 zastrzeżony przez Blue Jays	2018	[16]

Statystyki

Legenda
G	Liczba rozegranych meczów	IP	Liczba rozegranych inningów
H	Liczba oddanych uderzeń	R	Liczba oddanych runów ogółem
HR	Liczba oddanych home runów	Wyg.	Wygrana zespołu w postseason
S	Serie w postseason	Przeg.	Przegrana zespołu w postseason
P	Przeciwnik w postseason
* W statystykach z sezonu zasadniczego czcionką pogrubioną zaznaczono najlepszy/najgorszy wynik w lidze spośród wszystkich zawodników

Sezon zasadniczy^[3]

Sezon	Klub	W	L	ERA	G	GS	CG	SHO	SV	IP	H	R	ER	HR	SO	WHIP
1998	TOR	1	0	1,93	2	2	1	0	0	14	9	4	3	2	13	0,786
1999	TOR	8	7	3,92	36	18	1	1	1	149⅛	156	76	65	19	82	1,574
2000	TOR	4	7	10,64	19	13	0	0	0	67⅔	107	87	80	14	44	2,202
2001	TOR	5	3	3,16	17	16	1	1	0	105⅛	97	41	37	3	96	1,158
2002	TOR	19	7	2,93	34	34	2	1	0	239⅛	223	93	78	10	168	1,191
2003	TOR	22	7	3,25	36	36	9	2	0	266	253	111	96	26	204	1,071
2004	TOR	8	8	4,20	21	21	1	1	0	133	140	66	63	13	95	1,346
2005	TOR	12	4	2,41	19	19	5	2	0	141⅔	118	39	38	11	108	0,960
2006	TOR	16	5	3,19	32	32	4	0	0	220	208	82	78	19	132	1,100
2007	TOR	16	7	3,71	31	31	7	1	0	225⅛	232	101	93	15	139	1,243
2008	TOR	20	11	2,78	34	33	9	2	0	246	220	88	76	18	206	1,053
2009	TOR	17	10	2,79	32	32	9	4	0	239	234	82	74	22	208	1,126
2010	PHI	21	10	2,44	33	33	9	4	0	250⅔	231	74	68	24	219	1,041
2011	PHI	19	6	2,35	32	32	8	1	0	233⅔	208	65	61	10	220	1,040
2012	PHI	11	8	4,49	25	25	0	0	0	156⅛	155	78	78	18	132	1,222
2013	PHI	4	5	6,82	13	13	1	0	0	62	55	48	47	12	51	1,468
Łącznie w karierze		203	105	3,38	416	390	67	20	1	2749⅛	2646	1135	1034	236	2117	1,178

Postseason^[3]

Sezon	Klub	S	P	Wynik	W	L	ERA	G	GS	CG	SHO	SV	IP	H	R	ER	HR	SO	WHIP
2010	PHI	NLDS	CIN	Wyg.	1	0	0,00	1	1	1	1	0	9	0	0	0	0	8	0,111
2010	PHI	NLCS	SFG	Przeg.	1	1	4,15	2	2	0	0	0	13	14	6	6	2	12	1,231
2011	PHI	NLDS	STL	Przeg.	1	1	2,25	2	2	0	0	0	16	4	4	1	2	15	0,688
Łącznie w karierze					3	2	2,37	5	5	1	1	0	38	23	10	10	3	35	0,737