Gołąbek cukrówka

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Russula, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1821 r. Elias Fries, nadając mu nazwę Agaricus alutaceus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1838 r. ten sam autor, przenosząc go do rodzaju Russula^[1]. Ma około 30 synonimów. Niektóre z nich^[2]:

Russula alutacea var. citrinicolor R. Socha 2011
Russula olivascens (Fr.) Fr. 1861)

Nazwę polską podała Alina Skirgiełło w 1991 r. Wcześniej gatunek ten (i podobne) podawany był pod nazwami: gołąbek czerwonka, cukrówka, gołąbek czerwony, syrojeszka czerwona, serojeszka czerwona^[3]. A. Skirgiełło podała także nazwę gołąbek oliwkowiejący dla Russula olivascens, jednak według Index Fungorum jest to synonim Russula alutacea^[2].

Remove ads

Morfologia

Podsumowanie

Perspektywa

Kapelusz: Średnica 7– 15 cm, kształt początkowo półkolisty, później coraz bardziej rozpostarty, na koniec z wklęsłym środkiem. Barwa górnej powierzchni kapelusza bardzo zmienna, najczęściej ciemnopurpurowa, winna, brązowoczerwona, z nabiegłym oliwkowobrązowo lub zielonawo środkiem. Dość często występują czerwonawe plamy. Brzeg tępy, podgięty i równy, w starszych owocnikach nieco karbowany. Skórka z górnej części kapelusza łatwo się zdejmuje (do połowy kapelusza)^[4].
Blaszki: Grube i szerokie, czasami rozwidlone lub tworzące anastomozy. U młodych osobników kremowe, u starszych ciemnożółte^[4].
Trzon: Wysokość 4–8 cm, grubość 1,5–3 cm, walcowaty, początkowo pełny, później watowaty, bez pierścienia. Gładki, biały, miejscami różowe smugi^[4].
Miąższ: Gruby, jędrny, o łagodnym smaku i słabym owocowym zapachu. Ma biały kolor, tylko przy brzegu kapelusza jest żółtawy^[4].
Wysyp zarodników: Żółty. Zarodniki szeroko elipsoidalne o powierzchni brodawkowato-siateczkowatej i rozmiarach 7–10 × 6–8,5 μm, pokryte dużymi brodawkami, które miejscami tworzą paciorkowate linie lub niepełne grzbiety. Łysinka dobrze widoczna. Podstawki 45-58 × 10,5–13 μm. Cystydy do 117 × 14,5 μm, wrzecionowate, zakończone długim i ostrym kończykiem, słabo reagujące z sulfowaniliną^[4].
Gatunki podobne

Bywa mylony z gołąbkiem oliwkowym (Russula olivacea), a także z gołąbkiem Romella (Russula romellii)^[4].

Remove ads

Występowanie

Występuje w Ameryce Północnej, Europie, Azji i Australii^[5]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający^[6].

Grzyb naziemny występujący w lasach liściastych, rzadziej w iglastych, także w parkach. Rośnie na ziemi wśród liści, szczególnie pod bukami, rzadziej pod dębami. W lasach iglastych rośnie pod świerkiem pospolitym i sosną zwyczajną. Owocniki pojawiają się od lipca do października^[3].

Gołąbek cukrówka

Systematyka i nazewnictwo

Morfologia

Występowanie

Znaczenie

Przypisy

Wikiwand - on