Rząd Aleksandra Prystora

Rząd Aleksandra Prystora – gabinet pod kierownictwem premiera Aleksandra Prystora, utworzony 28 maja 1931. Gabinet został zwolniony 9 maja 1933.

Rząd Aleksandra Prystora

Polska
Rząd Aleksandra Prystora po zaprzysiężeniu.
Premier	Aleksander Prystor
Partie	brak[a]
Kadencja	od 28 maja 1931 do 10 maja 1933
Poprzedni	drugi rząd Walerego Sławka
Następny	rząd Janusza Jędrzejewicza

Rada Ministrów Aleksandra Prystora (1931–1933)

Funkcja	Nazwisko		Czas pełnienia funkcji
			Od	Do
Prezes Rady Ministrów		Aleksander Prystor	1931-05-28 28 maja 1931(dts)[1]	1933-05-10 10 maja 1933(dts)
Minister poczt i telegrafów		Ignacy Boerner	1931-05-28 28 maja 1931(dts)[1]	1933-04-12 12 kwietnia 1933(dts)
Minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego		Sławomir Czerwiński	1931-05-28 28 maja 1931(dts)[1]	1931-08-04 4 sierpnia 1931(dts)
Minister opieki społecznej[b]		Stefan Hubicki	1931-05-28 28 maja 1931(dts)[1]	1933-05-10 10 maja 1933(dts)
Minister rolnictwa		Leon Janta-Połczyński	1931-05-28 28 maja 1931(dts)[1]	1932-03-20 20 marca 1932(dts)
Minister reform rolnych		Leon Kozłowski	1931-05-28 28 maja 1931(dts)[1]	1932-03-20 20 marca 1932(dts)
Minister komunikacji		Alfons Kühn	1931-05-28 28 maja 1931(dts)[1]	1932-09-06 6 września 1932(dts)[2]
Minister robót publicznych			1932-03-20 20 marca 1932(dts)	1932-06-30 30 czerwca 1932(dts)[3][2]
Minister sprawiedliwości		Czesław Michałowski	1931-05-28 28 maja 1931(dts)[1]	1933-05-10 10 maja 1933(dts)
Minister robót publicznych		Mieczysław Norwid-Neugebauer	1931-05-28 28 maja 1931(dts)[1]	1932-03-20 20 marca 1932(dts)
Minister		Bronisław Pieracki	1931-05-28 28 maja 1931(dts)[1]	1931-06-23 23 czerwca 1931(dts)[1]
Minister spraw wewnętrznych			1931-06-23 23 czerwca 1931(dts)[1]	1933-05-10 10 maja 1933(dts)
Minister skarbu		Jan Piłsudski	1931-05-28 28 maja 1931(dts)[1]	1932-09-06 6 września 1932(dts)[2]
Minister spraw wojskowych		Józef Piłsudski	1931-05-28 28 maja 1931(dts)[1]	1933-05-10 10 maja 1933(dts)
Minister spraw wewnętrznych		Sławoj Składkowski	1931-05-28 28 maja 1931(dts)[1]	1931-06-23 23 czerwca 1931(dts)[1]
Minister spraw zagranicznych		August Zaleski	1931-05-28 28 maja 1931(dts)[1]	1932-11-03 3 listopada 1932(dts)[2]
Minister przemysłu i handlu		Ferdynand Zarzycki	1931-05-28 28 maja 1931(dts)[1]	1933-05-10 10 maja 1933(dts)
Minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego		Janusz Jędrzejewicz	1931-08-23 23 sierpnia 1931(dts)[1]	1933-05-10 10 maja 1933(dts)
Minister rolnictwa i reform rolnych[c]		Seweryn Ludkiewicz	1932-03-20 20 marca 1932(dts)	1933-05-10 10 maja 1933(dts)
Minister		Władysław Zawadzki	1932-03-20 20 marca 1932(dts)	1932-09-06 6 września 1932(dts)[2]
Minister skarbu			1932-09-06 6 września 1932(dts)[2]	1933-05-10 10 maja 1933(dts)
Minister spraw zagranicznych		Józef Beck	1932-11-03 3 listopada 1932(dts)[2]	1933-05-10 10 maja 1933(dts)
Minister poczt i telegrafów		Emil Kaliński	1933-04-15 15 kwietnia 1933(dts)[4]	1933-05-10 10 maja 1933(dts)

W dniu zaprzysiężenia 28 maja 1931

• Aleksander Prystor – prezes Rady Ministrów
• Ignacy Boerner – minister poczt i telegrafów
• Sławomir Czerwiński – minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego
• Stefan Hubicki – minister pracy i opieki społecznej
• Leon Janta-Połczyński – minister rolnictwa
• Leon Kozłowski – minister reform rolnych
• Alfons Kühn – minister komunikacji
• Czesław Michałowski – minister sprawiedliwości
• Mieczysław Norwid-Neugebauer – minister robót publicznych
• Bronisław Pieracki – minister
• Jan Piłsudski – minister skarbu
• Józef Piłsudski – minister spraw wojskowych
• Sławoj Składkowski – minister spraw wewnętrznych
• August Zaleski – minister spraw zagranicznych
• Ferdynand Zarzycki – minister przemysłu i handlu

Zmiany w składzie Rady Ministrów

• 23 czerwca 1931
  • Odwołanie
    • Bronisława Pierackiego z urzędu ministra (powołany na ten urząd 28 maja 1931).
    • Sławoja Składkowskiego z urzędu ministra spraw wewnętrznych (powołany na ten urząd 28 maja 1931).
  • Powołanie:
    • Bronisława Pierackiego na urząd ministra spraw wewnętrznych.
• 4 sierpnia 1931 zmarł Sławomir Czerwiński, minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego (powołany na ten urząd 28 maja 1931).
• 23 sierpnia 1931 powołano Janusza Jędrzejewicza na urząd ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego.
• 20 marca 1932
  • Zwolnienie z urzędu:
    • dr Leona Janty-Połczyńskiego ministra rolnictwa (powołany na ten urząd 28 maja 1931),
    • prof. dr Leona Kozłowskiego ministra reform rolnych (powołany na ten urząd 28 maja 1931),
    • gen. dyw. Mieczysława Norwid-Neugebauera ministra robót publicznych (powołany na ten urząd 28 maja 1931),
  • Mianowanie:
    • inż. Seweryna Ludkiewicza na urzędy ministra rolnictwa oraz ministra reform rolnych,
    • prof. Władysława Zawadzkiego, podsekretarza stanu w Ministerstwie Skarbu, na urząd ministra,
    • inż. Alfonsa Kühna na urząd ministra robót publicznych z pozostawieniem na urzędzie ministra komunikacji^[5].
• 1 lipca 1932
  • w związku ze zniesieniem urzędu ministra robót publicznych, inż. Alfons Kühn zwolniony z tego urzędu, z pozostawieniem na urzędzie ministra komunikacji,
  • inż. Seweryn Ludkiewicz zwolniony z urzędów ministra rolnictwa i ministra reform rolnych i mianowany na urząd ministra rolnictwa i reform rolnych^[6].
• 27 lipca 1932 Ministerstwo Pracy i Opieki Społecznej przekształcono w Ministerstwo Opieki Społecznej.
• 5 września 1932
  • Zwolnienie:
    • inż. Alfonsa Kühna z urzędu ministra komunikacji (powołany na ten urząd 28 maja 1931),
    • Jana Piłsudskiego z urzędu ministra skarbu (powołany na ten urząd 28 maja 1931),
  • mianowanie:
    • prof. Władysława Zawadzkiego na urząd ministra skarbu,
    • inż. Michała Butkiewicza kierownikiem Ministerstwa Komunikacji^[7].
• 2 listopada 1932
  • Zwolnienie:
    • Augusta Zaleskiego z urzędu ministra spraw zagranicznych (powołany na ten urząd 28 maja 1931),
  • mianowanie:
    • płk dypl. art. Józefa Becka na urząd ministra spraw zagranicznych^[8].
• 12 kwietnia 1933 zmarł inż. Ignacy Boerner, minister poczt i telegrafów (powołany na ten urząd 28 maja 1931).
• 15 kwietnia 1933 ppłk łącz. inż. Emil Kaliński mianowany ministrem poczt i telegrafów^[9].

Uwagi

1. Główną siłą polityczną w rządzie był Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem.
2. Do 27 lipca 1932 minister pracy i opierki społecznej (Dz.U. z 1932 r. nr 64, poz. 597).
3. Do 30 czerwca 1932 minister rolnictwa oraz minister reform rolnych (Dz.U. z 1932 r. nr 51, poz. 480).