SM U-49

SM U-49 – niemiecki okręt podwodny typu U-43 zbudowany w Kaiserliche Werft w Gdańsku w latach 1914-1916. Wodowany 26 listopada 1915 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 31 maja 1916 roku. Służbę rozpoczął w III Flotylli pod dowództwem kapitana Richarda Hartmanna^[1]. U-49 w czasie sześciu patroli, pod dowództwem Hartmanna, zatopił 38 statków o łącznej pojemności 86 320 BRT oraz dwa uszkodził i jeden zajął jako pryz.

Ten artykuł dotyczy okrętu podwodnego U-49 z 1915 roku. Zobacz też: inne okręty o tej samej lub podobnej nazwie.

SM U-49

Klasa	okręt podwodny
Typ	U-43
Historia
Stocznia	Kaiserliche Werft, Gdańsk
Początek budowy	sierpień 1914
Wodowanie	26 listopada 1915
Kaiserliche Marine
Wejście do służby	31 maja 1916
Zatopiony	11 września 1917
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	725 ton 940 ton
Długość	65 m
Szerokość	6,2 m
Zanurzenie testowe	50 metrów
Napęd
2 silniki Diesla (2x1200 KM), 2 silniki elektryczne (2x600 KM), 2 wały
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	15,2 węzła 9,7 węzła
Zasięg	powierzchnia: 9400 Mm / 8 węzłów zanurzenie: 55 Mm / 5 węzłów
Uzbrojenie
6 torped, działo 88 mm
Wyrzutnie torpedowe	4 x 500 mm (dziób-rufa)
Załoga	36

Pierwszym zatopionym statkiem był szwedzki żaglowiec „Benguela” o pojemności 688 BRT, który 28 września 1916 roku został zatopiony około 40 mil na wschód od latarni morskiej Longstone. W czasie tego samego patrolu U-49 zatopił jeszcze dwa niewielkie statki norweskie oraz 29 września zajął norweski parowiec „Haarfagre” o pojemności 566 BRT.

W czasie drugiego patrolu 8 listopada 1916 roku 50 mil na północny wschód od Przylądku Ortegal, w Portugalii, U-49 zatopił amerykański statek parowy SS „Columbian” o pojemności 8580 BRT. Statek płynął z Nowego Jorku do Geniu z transportem stali^[2] SS „Columbian” był największym statkiem zatopionym przez U-49.

27 lutego 1917 roku w czasie kolejnego patrolu u zachodnich wybrzeży Irlandii, U-49 zatopił trzy statki. Pierwszym był brytyjski żaglowiec „Galgorm Castle” o pojemności 1596 BRT płynący z Buenos Aires do Queenstown. W czasie ataku z broni maszynowej zginęło 11 członków załogi. Drugim zatopionym tego dnia statkiem był włoski parowiec „Luigino B.” o pojemności 1971 BRT. Podobnie jak trzeci zatopiony tego dnia statek brytyjski parowiec SS „Tritonia”^[3], został zatopiony na północny wschód od wyspy Tearaght Island w grupie wysp Blasket.

11 września 1917 roku w czasie ostatniego 8 patrolu ofiarą U-49 stał się tylko jeden statek. Był to brytyjski parowiec „Vienna” płynący z ładunkiem z Brest do Nowego Jorku. Okręt został zatopiony na Atlantyku około 340 mil na wschód od wyspy Ouessant. W wyniku ataku zginęło 25 członków załogi^[4]. 17 września 1917 roku U-49 został staranowany, a następnie zatopiony ogniem pokładowym przez okręty towarzyszące brytyjskiemu konwojowi. Wszyscy członkowie załogi zginęli.