SM U-56

SM U-56 – niemiecki okręt podwodny typu U-51 zbudowany w Kaiserliche Werft w Gdańsku w latach 1914-1916. Wodowany 18 kwietnia 1916 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 23 czerwca 1916 roku. Służbę rozpoczął w II Flotylli, a jego dowódcą został kapitan Hermann Lorenz^[1]. U-56 w czasie jednego patrolu zatopił 5 statków o łącznej pojemności 5701 BRT. 18 czerwca 1916 roku okręt został przydzielony do II Flotylli.

Ten artykuł dotyczy okrętu podwodnego U-56 z 1916 roku. Zobacz też: inne okręty o tej samej lub podobnej nazwie.

SM U-56

SM U-53 bliźniaczy do U-56
Klasa	okręt podwodny
Typ	U-51
Historia
Stocznia	Germaniawerft, Kilonia
Początek budowy	sierpień 1914
Położenie stępki	28 grudnia 1914
Wodowanie	18 kwietnia 1916
Kaiserliche Marine
Wejście do służby	23 czerwca 1916
Wycofanie ze służby	26 listopada 1918
Los okrętu	zaginiony 3 listopada 1916
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	712 ton 902 ton
Długość	65,2 m
Szerokość	6,4 m
Zanurzenie	3,6 m
Zanurzenie testowe	50 metrów
Napęd
2 silniki Diesla (2x1200 KM), 2 silniki elektryczne (2x600 KM), 2 wały
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	17,1 węzła 9,1 węzła
Zasięg	powierzchnia: 9400 Mm / 8 węzłów zanurzenie: 55 Mm / 5 węzłów
Uzbrojenie
6 torped, działo 88 mm
Wyrzutnie torpedowe	4 x 500 mm (dziób-rufa)
Załoga	38

W czasie swojego pierwszego patrolu bojowego U-55 operował w rejonie Przylądka Północnego w Norwegii. 22 października 1916 roku U-56 zatopił niewielki rosyjski parowiec „Theodosi Tschernigowski”^[2]. 26 października 1916 roku 22 mile od Przylądka Północnego U-56 zatrzymał i zatopił brytyjski statek parowy SS „Oola”, o pojemności 2494 BRT^[3]. Statek płynął z ładunkiem węgla z Newcastle do Aleksandrowska w obwodzie murmańskim.

3 listopada 1916 roku U-56 zaginął wraz z cała 35-osobową załogą.