Sady Żoliborskie

Położenie

Według Miejskiego Systemu Informacji rejon Sady Żoliborskie położony jest pomiędzy:

al. Armii Krajowej od zachodu,
bocznicą kolejową od południa i linią Warszawa Zachodnia - Warszawa Gdańska od południa,
al. Jana Pawła II i ul. ks. Popiełuszki od wschodu,
ul. Słowackiego od północy.

W rejonie Sadów Żoliborskich znajduje się również duża część dawnych Powązek, m.in. cmentarz Wojskowy na Powązkach i miejsce po dawnych ogrodach księżnej Izabeli Czartoryskiej, jak również teren tzw. przemysłowej dzielnicy Żoliborza. Tutaj też znalazły się grunty dawnych wsi Słodowiec, Buraków i częściowo Marymont. Okolica po przejęciach deweloperów zmienia w części charakter z przemysłowego na mieszkaniowy. W ramach obszaru powstały nowe osiedla mieszkaniowe, m.in. Żoliborz Artystyczny.

Wschodnia część obszaru włączanego w MSI do obszaru Sady Żoliborskie tradycyjnie określana jest jako Serek Żoliborski^[4].

Remove ads

Historia

Podsumowanie

Perspektywa

Pod koniec lat 50. XX wieku na terenach Sadów Żoliborskich planowano duże osiedle „Żoliborz Zachodni“, według projektu Jacka Nowickiego i Haliny Skibniewskiej. Projekt po pewnym czasie uległ zmianom: Żoliborz Zachodni podzielono na dwa odrębne osiedla mieszkaniowe: Sady Żoliborskie z pięcioma dużymi koloniami oraz Zatrasie z ośmioma małymi o modernistycznej architekturze skandynawskiej. W 1. etapie powstały kolejno osiedla Sady I, II i część Zatrasia. W 2. połowie lat 60. zostały wprowadzone akcje oszczędnościowe w projektach kolejnych kolonii. Na Zatrasiu podwyższono budynki o jedną kondygnację i wprowadzono stropy wielkopłytowe.

Projektując osiedle Sady Żoliborskie Halina Skibniewska postanowiła zachować jak największą liczbę licznie rosnących tam drzew owocowych^[5]. Zaplanowała bardzo kameralną zabudowę z dwoma rodzajami bloków mieszkalnych^[5] i systemem wnętrz do swobodnej aranżacji (było to możliwe dzięki konstrukcji szkieletowej pozbawionej ścian nośnych w lokalach)^[6]. Żaden z bloków nie był zasłaniany przez sąsiednie; pogrupowano je w trzy „jednostki sąsiedzkie“ po 7–8 bloków, które otaczały zadrzewione dziedzińce^[6]. Budowa 24 budynków rozpoczęła się w 1959 i zakończyła w 1964^[5]. W 1961 pierwszy wzniesiony budynek przy ul. Krasińskiego otrzymał tytuł „Mistera Warszawy“^[5]. Budynki osiedla są niskie i zatopione w zieleni, tylko jeden blok mieszkalny pod numerem 3 jest wieżowcem i ma jedenaście kondygnacji zwieńczonych tarasem, pełniącym rolę ogólnodostępnej świetlicy. Na parterze budynku są całkowicie przeszklone mieszkania dwupoziomowe z ogródkami, przeznaczone na pracownie dla artystów plastyków^[7].

Bliżej końca rządów Władysława Gomułki, na obu osiedlach, a szczególnie na Sadach, wprowadzono budynki katalogowe, tzw. unifikację warszawską. Takimi koloniami były Sady III, IV i V, a także częściowo zachodnia część Zatrasia. Na planowanym osiedlu Zatrasie II, którego ostateczną nazwą została Rudawka, zbudowano monotonne jednakowe budynki katalogowe ustawione szeregowo wraz z kilkoma punktowcami, które swoim charakterem odchodzą bardzo od specyfiki WSM-owskiego Żoliborza z tradycjami projektowymi.

Kolonie na Sadach, Zatrasie i Rudawka należą do jednego rejonu MSI o nazwie Sady Żoliborskie.

W 1992 w miejscu dawnych ogródków działkowych, w rejonie ulic: Braci Załuskich, Sady Żoliborskie i Tołwińskiego, urządzono park Sady Żoliborskie^[8].

Remove ads

Sady Żoliborskie

Położenie

Historia

Ważniejsze obiekty

Galeria

Przypisy

Wikiwand - on