Saimaa

Saimaa (szw. Saima) – sieć jezior w Finlandii południowo-wschodniej, na Pojezierzu Fińskim na wysokości 75,7 m n.p.m. Głównymi jeziorami tworzącymi system Saimaa są: Etelä-Saimaa (właściwe Saimaa, dosł. południowe Saimaa), Pihlajavesi, Orivesi, Haukivesi, Puruvesi i Pyhäselkä.

• powierzchnia – 4400 km² (Saimaa właściwe – 1377 km²^[2]), ponad 40-krotnie większa od jeziora Śniardwy
• głębokość maksymalna – 84 m (średnia – 17 m)
• objętość – 36 km³
• całkowita linia brzegowa – 14 850 km (najdłuższa na świecie jeziorna linia brzegowa)

Saimaa

Położenie
Państwo	Finlandia
Miejscowości nadbrzeżne	Lappeenranta, Imatra, Joensuu, Mikkeli, Savonlinna
Wysokość lustra	75,7 m n.p.m.
Wyspy	13 710[1]
Morfometria
Powierzchnia	4400 km²
Głębokość • średnia • maksymalna	17 m 82 m
Objętość	36 km³
Położenie na mapie Finlandii Saimaa
61°15′N 28°15′E
Sieć jezior Saimaa zaznaczona na zdjęciu satelitarnym

Wysokie skaliste brzegi oraz wiele zalesionych wysp – ok. 14 tys. o łącznej powierzchni 660 km².

Region Saimaa powstał w wyniku działania kontynentalnej pokrywy lodowej podczas ostatniego zlodowacenia. W efekcie wytopienia grubej na kilometr warstwy lodu powstał wyniesiony obszar, w którego zagłębieniach powstały jeziora regionu Saimaa.

Odwadniane przez rzekę Vuoksi do jeziora Ładoga, a przez Kanał Saimiański (o długości 42,5 km) połączone z Zatoką Fińską.

Główne miasta nad Saimaa to Mikkeli, Lappeenranta, Savonlinna, Imatra. Łącznie ok. 60 portów. System wykorzystywany jest m.in. do spławu drewna.

Endemicznym gatunkiem zamieszkującym jezioro jest nerpa fińska (Pusa saimensis)^[3].