Sentino

Sentino, właśc. Sebastian Enrique Alvarez Pałucki^[1] (ur. 8 czerwca 1983 w Berlinie) – niemiecko-polski raper pochodzenia chilijskiego^[2]. Tworzy teksty w czterech językach: niemieckim, polskim, hiszpańskim i angielskim.

Sentino

Sentino w Berlinie (2005)
Imię i nazwisko	Sebastian Enrique Alvarez Pałucki
Pseudonim	Sentino, Sento, Sentence, Tatuażyk
Data i miejsce urodzenia	8 czerwca 1983 Berlin, Niemcy
Pochodzenie	chilijsko-polskie
Gatunki	gangsta rap, hip-hop, trap, latin pop, drill
Zawód	raper
Aktywność	od 2015
Wydawnictwo	5 vor 12, Def Jam Recordings, Step Records, Aggro Berlin, Maskulin, recordjet, My Music
Powiązania	Fler, Bushido, Hells Angels MC, Malik Montana, Diho, Kaz Bałagane, Quebonafide, Bedoes, Schwesta Ewa, Sergiusz Górski, młody klakson, Blacha 2115, Tomasz Olejnik
Zespoły
GMLL (2008-2017), Osiedle Twórców (2011-2012)

Wczesne życie

Jest synem Chilijczyka Manuela Alvareza i Polki Beaty Pałuckiej^[3]. Dorastał w dzielnicy Pankow^[4]. Kiedy miał pięć lat, jego rodzice się rozwiedli, od tego czasu wychowywała go tylko matka, z którą przez krótki czas mieszkał u rodziny w Gorzowie Wlkp. Jakiś czas po rozstaniu, gdy Manuel Alvarez znalazł nową kobietę, urodził się brat Sentino Emilio Alvarez Fidler oraz siostra Ana Kamila Alvarez Fidler. W 1994 roku zmarł jego dziadek Roman Pałucki, mieszkający wtedy w Warszawie. W wieku 13 lat Sebastian zmienił szkołę, przez problemy jakie w niej miał. Zaczął buntować się przeciwko każdemu, palił na lekcjach itp. przez co nie zdał klasy mimo wstawiennictwa swojej mamy. W wieku 15 lat Sentino zaczął pisać pierwsze niemieckie teksty rapowe, wtedy również w 9 klasie rzucił gimnazjum z racji tego, że chciał zająć się tylko i wyłącznie tworzeniem muzyki. Jedną z jego najbardziej prominentnych bitew freestyle'owych w tamtych czasach była ta z Jodą na Mixery Raw Deluxe Battle, kiedy miał 16 lat i występował jeszcze pod ksywą Enrique.

Kariera

Kiedy Sentino miał około 16 lat został dostrzeżony przez rapera Joego Rilla z grupy Analphabeten, a później poznał Kool Savasa. W 1999 podpisał kontrakt z wytwórnią Def Jam Recordings, która miała wydać jego album, do czego jednak ostatecznie nie doszło. Kolejny kontrakt podpisał z wytwórnią BMG Subword, również bez powodzenia próbując wydać płytę.

Na początku XXI w. współpracował z niemieckimi raperami i wytwórniami m.in. Bushido, Berlin hat den Ostblokk, Optik Records, PX-Records, Eko Fresh, Fler czy Aggro Berlin. W 2002 stworzył piosenkę korzystając z podkładu muzycznego Kanyego Westa. W 2004 podpisał kontrakt w nowo założonej wytwórni 5 vor 12 Records. 20 października 2006 wydał swój debiutancki album pt. Ich bin deutscher Hip Hop. Po premierze reedycji płyty nie przedłużył kontraktu w wytwórni 5 vor 12. 30 listopada 2007 wydał mixtape pt. Sentino… und stolz drauf!.

W drugiej dekadzie XXI w. przeprowadził się do Warszawy, gdzie zaczął nagrywać pierwsze utwory w języku polskim i nawiązał współpracę z lokalnymi raperami, takimi jak Diho, z którym założył zespół GMLL. W lutym 2012 wydał album pt. Stiller Westen. Dwa lata później wydał albumy Zabójstwo liryczne i Stiller Esten. W 2015 premierę miał jego kolejny album - Zabójstwo Liryczne 2.0. W 2016 wydał cztery single: „Il Duce”, „Tatuażyk”, „Pistolet” oraz „Ingenieur des Verbrechens”. W 2017 zakończył współpracę Malikiem Montaną i Diho w atmosferze konfliktu, wskutek czego odszedł z wytwórni GMLL. Następnie wyprowadził się do Niemiec, gdzie wydał album pt. Sentino's Way 3. W 2020 wydał album pt. Zabójstwo liryczne III i wypuścił utwór „Świattomójplaczabaw”, który nagrał z Quebonafide, jednak brak uiszczonego honorarium za refren w wykonaniu Sentino był później przedmiotem konfliktu między wykonawcami^[5].

W 2021 wydał minialbum pt. Zabójstwo liryczne. Epilog oraz nawiązał współpracę z youtuberem TheNitroZyniakiem^[6], z którym nagrał utwór „Trójkąt bermudzki” z gościnnym udziałem Masnego Bena^[7]. W 2022 zerwał współpracę z TheNitroZyniakiem w atmosferze konfliktu. 27 października 2022 roku w klubie B17 w Poznaniu rozpoczął ogólnopolską trasę koncertową promującą płytę ZL4EVER^[8].

Pod koniec 2023 podjął współpracę z youtuberem Truemanem, z którym wypuścił dwa single: „Damelo”^[9] i „Wesołych świąt”^[10] oraz wydał autobiografię pt. Tatuażyk^[11]. W kwietniu 2024 razem z twórcą internetowym Tomaszem Olejnikiem wydał utwór „DiSs Na Nitro”^[12][13].

Dyskografia

Albumy studyjne

• 2002: Kunst des Krieges (album niewydany oficjalnie, wyciek w 2012)
• 2005: Sentino's Way
• 2005: La Vida Loca
• 2006: Ich bin deutscher Hip Hop
• 2012: Stiller Westen
• 2014: Wilder Westen
• 2014: Polish Cocaine
• 2014: Zabójstwo Liryczne
• 2015: Zabójstwo Liryczne 2.0
• 2017: Sentinos Way 3 - Sohn des Paten
• 2017: Lost Tapes
• 2018: El Malo
• 2018: Zabójstwo liryczne 0 – Duc de Pologne
• 2019: Ganando la Vida
• 2020: Zabójstwo liryczne III
• 2021: Smile^[14]
• 2021: Czary Mary^[15]
• 2021: Fenix
• 2021: King Sento – złota płyta^[16]
• 2021: Zabójstwo Liryczne EPilog
• 2022: Aporofobia^[17] – złota płyta^[16]
• 2022: Megalomania^[18] – platynowa płyta^[19]
• 2022: ZL4EVER
• 2023: Kołysanki Dla Ulicy
• 2023: Wo ist mein geld
• 2024: Sangue blu
• 2024: BUSSINESS NOTHING PERSONAL
• 2025: DOMINACJA GENETYCZNA ALVAREZA PAŁUCKIEGO
• 2025: Casablanca
• 2025: King Sento 2

Mixtape’y / kompilacje i inne

• 2005: Sentino’s Way – Fall und Aufstieg (często jako mixtape)
• 2005: Sentino’s Way II – La Vida Loca
• 2007: Sentino … und stolz drauf
• 2011: Duc de Pologne
• 2012: Polish Cocaine (wyróżniony na niektórych listach jako album czy kompilacja)
• 2014: Wilder Westen
• 2014: Zabójstwo liryczne (pierwszy polski album, często klasyfikowany jako mixtape)
• 2015: Zabójstwo liryczne 2.0 (mixtape/reedycja)
• 2018: Zabójstwo liryczne 3.0 (remix/edycja)
• 2020: 20/20

EP'ki

• 2018: El Malo^[20]
• 2019: Ganando la vida
• 2021: Zabójstwo Liryczne EPilog
• 2024: BUSINESS NOTHING PERSONAL
• 2025: DOMINACJA GENETYCZNA ALVAREZA PAŁUCKIEGO

Single

• 2002: „Sag bescheid”
• 2006: „Ich bin deutscher Hip Hop”
• 2006: „Spiegel” (dla magazynu Juice)^[21]
• 2006: „Grundausbildung” (dla magazynu Juice)^[22]
• 2006: „Jucie Xclusive” (oraz Kid Kobra)
• 2007: „Realtalk” (dla magazynu Juice)^[23]
• 2011: „Duc de Pologne”
• 2014: Postbote (oraz Olexesh)
• 2015: „Vitalyi”
• 2016: „Il Duce”
• 2016: „Tatuażyk”
• 2016: „Pistolet”
• 2016: „Ingenieur des Verbrechens”
• 2017: „Milieu”
• 2017: ,,Skąd ty to znasz” (oraz Diho)
• 2017: „Zapytaj o mnie” (oraz Malik Montana)
• 2018: „Parę kulek” (oraz Malik Montana)
• 2020: „Rio”
• 2020: „Algeciras” – złota płyta^[16]
• 2020: „Remy Martin”
• 2020: „Brak słów” (oraz Bedoes)
• 2020: „Era”
• 2021: „Smile”
• 2021: „Broskis”
• 2021: „Blessuren”
• 2021: „Bańka”
• 2021: „Cień i ja”
• 2021: „Sicario”
• 2021: „Givenchy”
• 2021: „La Línea”
• 2021: „Kokaina”
• 2021: „Życie, które znam”
• 2021: „Rio”^[24] – platynowa płyta^[19]
• 2022: „Ekstaza”
• 2021: „Helikopter nad blokiem”
• 2021: „Hurra!!!”
• 2021: „PSG”
• 2021: „Ostatnia nocka, ale to DRILL” (oraz Młody Klakson i Maciej Maleńczuk, gośc. Yugopolis) – platynowa płyta^[19]
• 2022: „Powww!” (oraz Schwesta Ewa) – 2× platynowa płyta^[19]
• 2022: „Trójkąt bermudzki” (oraz Nitro, Masny Ben, MGNG) – platynowa płyta^[25]
• 2022: „Midas” – platynowa płyta^[19]
• 2022: „Ekstaza”
• 2022: „Hipnoza”
• 2022: „Duc de Pologne”
• 2022: „Superhero”
• 2022: „Lato”^[26] – 3× platynowa płyta^[19]
• 2022: „Verbrecher” (oraz Preussisch Gangstar)
• 2023: „Smooth”
• 2023: „Kosmos” – platynowa płyta^[19]
• 2023: „Skandal” – złota płyta^[16]
• 2023: „Niebieski ptak”
• 2023: „Ratatata”
• 2023: „Semi Automatic”
• 2023: „Hollywood Habibi”
• 2023: „Damelo" (oraz Trueman)
• 2023: „Wesołych Świąt" (oraz Trueman)
• 2024: „Nóż we krwi" (oraz Trueman)
• 2024: „DiSs Na Nitro" (oraz Olejnik)
• 2024: „Bez Gumy"
• 2024: „BADMAN"
• 2024: „Kolejna Nocka" (oraz Olejnik, Ares)
• 2024: „PIFF III"
• 2024: „Bandytka"
• 2025: „Casablanca”
• 2025: „LOST” (oraz Fagata)
• 2025: „LEGEND”