Sŏnjo

Sŏnjo (ur. 26 listopada 1552, zm. 16 marca 1608) – czternasty władca (wang) Korei (Chosŏn) z Dynastii Ri. Panował w okresie japońskich najazdów na Koreę.

Sŏnjo

선조

Imię koreańskie
Hangul 선조 Hancha 宣祖 Transkrypcja poprawiona Seonjo Transkrypcja MCR Sŏnjo
Godło królewskie Chosŏn
król Korei
Okres	od 1567 do 16 marca 1608
Poprzednik	Myŏngjong
Następca	Kwanghaegun
Dane biograficzne
Dynastia	dynastia Ri
Data i miejsce urodzenia	26 listopada 1552 Hansŏng
Data i miejsce śmierci	16 marca 1608 Hansŏng
Ojciec	książę Tŏkhŭng
Matka	księżna Hadong
Małżeństwo	Pak Ŭi In od 1569 do 1600
Małżeństwo	Kim In Mok od 1600
Dzieci	Jŏngmyŏng
Konkubina	Kong od do 1577
Dzieci	Imhae, Kwanghae

Życiorys

Jego doradcą „ministrem ds. lektur królewskich” bezpośrednio po objęciu władzy był filozof Yi Hwang. Ponieważ ze względu na stan zdrowia nie był on w stanie spełniać swej funkcji, napisał dla króla swe pouczenia jako Dziesięć diagramów nauki mędrców (chiń. trad. 聖學十圖, kor. 성학십도, sŏnghak sipdo)^[1], w późniejszych czasach aż do dzisiaj najpopularniejsze dzieło filozofii koreańskiej (309 wydań do 1972)^[2]

Podczas wojny z Japonią (1592–1598) ewakuował się ze stolicy i zwrócił się o pomoc do Chin^[3]. Wysyłał posłańców do chińskiego cesarza Wanliego z prośbą o sojusz. Opowiadał się za możliwie szybkim zakończeniem konfliktu, przewodniczył negocjacjom pokojowym.

Ufundował buddyjską świątynię Hongje am.