Sepak takraw

Sepak Takraw (tamil. செபக் தக்ரா, filip. sipa, wiet. cầu mây, ang. Kick Volleyball – "siatkówka kopana") – szybko rozwijająca się i popularna w Azji południowo-wschodniej dyscyplina sportu drużynowego będąca skrzyżowaniem siatkówki oraz piłki nożnej. Dyscyplina ta jest uważana, obok boksu tajskiego, za sport narodowy Tajlandii.

Piłka do sepak takraw

Boisko do sepak takraw

Mecz sepak takraw

Wywodzi się z tradycyjnej gry tajskiej i malajskiej, znanej już w XV w., zwanej w Tajlandii pod nazwą ตะกร้อ takro (RTGS, w angielskiej pisowni takraw), zaś w Malezji jako sepak raga, która polegała na wrzuceniu uplecionej z rattanu piłki do kosza, używając wszelkich części ciała oprócz rąk.

W latach 40 powstała zmodyfikowana wersja gry, przypominająca bardziej siatkówkę, nazwana sepak takraw. Nazwa jest mieszana, malajsko-tajska, będąca wynikiem kompromisu ustalonego w 1965 roku podczas igrzysk azjatyckich pomiędzy przedstawicielami Tajlandii i Malezji, posiadających najsilniejsze drużyny. Słowo sepak w języku malajskim znaczy "kopnięcie", zaś takraw w języku tajskim "pleciona piłka"^[1].

Współczesna wersja sepak takraw znajduje się pod zarządem międzynarodowej federacji ISTAF (International Sepak Takraw Federation), corocznie w Tajlandii organizuje się mistrzostwa o Puchar Królewski.