Sergio Toppi

Sergio Toppi (ur. 11 października 1932 w Mediolanie, zm. 21 sierpnia 2012 tamże) – włoski ilustrator i autor komiksów.

Sergio Toppi

Data i miejsce urodzenia	11 października 1932 Mediolan
Data i miejsce śmierci	21 sierpnia 2012 Mediolan
Dziedzina sztuki	komiks, rysunek

Życiorys

Karierę rozpoczął jako ilustrator, współpracując z wydawnictwem UTET przy tworzeniu serii Enciclopedia dei Ragazzi. Realizował również animowane filmy reklamowe dla Pagot oraz tworzył rysunki dla satyrycznej gazety „Candido”^[1].

W 1966 zadebiutował jako autor komiksów, tworząc dla czasopisma „Il Corriere dei Piccoli” serię Il Mago Zurlì^[2], napisaną przez Carlo Tribertiego. Dla tego samego pisma zilustrował również komiksową biografię Pietra Micci oraz liczne historie historyczne i wojenne publikowane w cyklu Grandi Avventure di Pace e di Guerra, we współpracy z Milo Milanim^[3].

Po przekształceniu pisma „Il Corriere dei Piccoli” w „Il Corriere dei Ragazzi” w 1972 Toppi stworzył tam serie Dal Nostro Inviato, Fumetti-Verità, Uomini Contro oraz I Grandi nel Giallo. W latach 1977–1979, wspólnie z Milanim, przygotował kilka komiksów historycznych dla „Il Messaggero dei Ragazzi”, pisma młodzieżowego wydawanego w Rzymie^[3].

Od 1976 rozpoczął długoletnią współpracę z magazynem „Il Giornalino”, dla którego tworzył historie religijne i liczne komiksy jednotomowe, m.in. La Storia di Tutti i Tempi (1982), I Grandi del Cinema (1985), Storie d’Oro e di Frontiera (1986), Smeraldi per il Faraone (1988), Mastro Domenico (1989), In Quel Giorno (1990), Viso Nascosto (1992), Un Uomo Chiamato Gesù (1992), Don Alberione (1994), La Città (1994, scenariusz Gino d’Antonio), Le Avventure di Robinson Crosue (1997) oraz serię Magda & Moroni (1996, tekst Luigi d’Antonio). Jego opowieść Il Segreto dei Quattro Codici (1995) poświęcona była historii powstania magazynu „Il Giornalino” w 1924^[3].

W 1976 Toppi opracował kilka tomów z kolekcji Un Uomo, un’Avventura wydawnictwa Cepim, m.in. L’Uomo del Nilo, L’Uomo del Messico i L’Uomo delle Paludi. W tym okresie tworzył także krótsze formy dla magazynów komiksowych „Linus”, „Alter”, „Corto Maltese” i „Sgt. Kirk”^[3].

W 1979 w magazynie „Alter” ukazało się jedno z jego najsłynniejszych dzieł – Opowieści Szeherezady (org. Sharaz’dé), będące interpretacją Baśni tysiąca i jednej nocy. Komiks ten, oparty na swobodnej kompozycji plansz i eksperymentach z układem graficznym, ukazywał charakterystyczne dla Toppi’ego podejście do narracji wizualnej. Choć w większości czarno-biały, zawierał również elementy kolorystycznych eksperymentów^[3].

W latach 1984–1993 publikował w magazynie „Corto Maltese” liczne autorskie opowieści, m.in. Kas Cey, Chapungo, M’Felewzi, Isola Gentile, Aloranguay, Thanka, L’Incontro, Una Grave Lacuna, Blues, Il Dossier Kokombo, Solitudinis Morbus, Dio Minore oraz Cavaliere di Ventura. W tym okresie stworzył również oryginalną, ekscentryczną serię Il Collezionista, publikując także w czasopismach „L’Eternauta”, „Comic Art” i „Orient Express”^[3].

Współpraca międzynarodowa

Był aktywny również poza Włochami. Dla francuskiego wydawnictwa Larousse stworzył ilustracje do serii edukacyjnych L’Histoire de France en Bandes Dessinées oraz La Découverte du Monde en Bandes Dessinées (na początku lat 80.)^[1]. Z francuskim wydawnictwem Mosquito współpracował od 1994, publikując łącznie ponad 20 albumów. W 1992 wydał w Hiszpanii komiks El Cerro de la Plata – La Leyenda de Potosí nakładem Planeta DeAgostini^[3].

W latach 90. tworzył także dla wydawnictwa Bonelli, współpracując przy seriach Nick Raider, Julia, Martin Mystère oraz Ken Parker Magazine^[3].

W 2005 stworzył okładki do serii 1602: New World wydawanej przez Marvel Comics^[4].

Ilustracja i inne prace

W 1989 opracował zestaw kart tarota dla wydawnictwa Lo Scarabeo w Turynie. Wykonał również cykl rysunków przedstawiających najemników uczestniczących w złupieniu Rzymu oraz liczne ilustracje artystyczne dla Edizioni Crapapelada (od 2003)^[3].