Sergiusz III

Sergiusz III (łac. Sergius III, ur. w Rzymie, zm. 14 kwietnia 911 tamże^[1]) – papież w okresie od 29 stycznia 904 do 14 kwietnia 911^[2].

Sergiusz III

Sergius Tertius

Papież Biskup Rzymu
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	brak danych Rzym
Data i miejsce śmierci	14 kwietnia 911 Rzym
Miejsce pochówku	bazylika św. Piotra
Papież
Okres sprawowania	29 stycznia 904–14 kwietnia 911
Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Pontyfikat	29 stycznia 904

Życiorys

Pochodził z arystokratycznej, rzymskiej rodziny; przed wyborem na papieża był biskupem Cerveteri^[1]. Brał udział w synodzie trupim, a ponieważ był zdecydowanym przeciwnikiem Formozusa, bardzo się ucieszył, gdy ten został potępiony i jego święcenia zostały anulowane (uniemożliwiłoby mu to objęcie Stolicy Piotrowej)^[1].

Był dwukrotnie wybierany papieżem. Po raz pierwszy jako następca Teodora II w grudniu 897, ale w krótkim czasie obalony, potępiony i wygnany^[1] (wybrany został Jan IX); po raz drugi 29 stycznia 904^[2]. Sergiusz III zawdzięczał swój pontyfikat poparciu Teofilakta, konsula Tusculum i jego żony Teodory. Najprawdopodobniej był również ojcem nieślubnego dziecka córki Teodory, Marozji – matki późniejszego papieża Jana XI^[1].

Od niego zaczyna się okres pornokracji. Sergiusz III uważał swój pierwszy wybór na papieża za ważny, więc wszystkich papieży, którzy urzędowali od 897 roku uznał za uzurpatorów^[1]. Ponadto uznał synod trupi, unieważnił wszystkie decyzje i święcenia udzielone przez Formozusa i siłą nakazał biskupom, wyświęconym przez zmarłego papieża, do przyjęcia ponownie święceń^[1]. Bardzo nieliczni oparli się jego groźbom – m.in. frankijski ksiądz, Auxilius i biskup Neapolu, Stefan^[1].

W trakcie swojego pontyfikatu Sergiusz III odbudował bazylikę laterańską, zniszczoną podczas trzęsienia ziemi w roku 896, a także powstało opactwo w Cluny^[2].

Zmarł w Rzymie i został pochowany w bazylice św. Piotra.