Sergiusz IV

Sergiusz IV (łac. Sergius IV, właśc. Pietro di Luna, przydomek Os Porci lub Bucca Porci; ur. w Rzymie, zm. 12 maja 1012^[1]) – papież w okresie od 31 lipca 1009 do 12 maja 1012^[2].

Sergiusz IV

Sergius Quartus

Pietro di Luna
Papież Biskup Rzymu
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	brak danych Rzym
Data i miejsce śmierci	12 maja 1012 Rzym
Miejsce pochówku	bazylika św. Jana na Lateranie
Papież
Okres sprawowania	1009–1012
Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Pontyfikat	31 lipca 1009

Życiorys

Był synem Piotra, szewca z dzielnicy rzymskiej Ad Pinea i Stefanii; jego prawdziwe imię to Piotr o przydomkach Os Porci lub Bucca Porci („świński ryj”)^[1]. Przed wstąpieniem na Stolicę Piotrową był od 1004 roku biskupem Albano^[1]. Swoją nominację zawdzięczał Janowi Krescencjuszowi, patrycjuszowi rzymskiemu^[2].

Zmienił imię na Sergiusz ze względu na szacunek dla Piotra Apostoła. Na prośbę króla Niemiec Henryka II, wysłał legatów papieskich na konsekrację katedry w Bambergu, a także zatwierdził stan posiadania arcybiskupstwa w Merseburgu^[1].

Encyklika z 18 października 1009 roku, przypisywana jemu a nakazująca całemu światu chrześcijańskiemu zorganizowanie krucjaty do Ziemi Świętej w celu odzyskania Jerozolimy i pomsty za zniszczenie Grobu Pańskiego, jest niemal na pewno fałszywa^[1].

Zmarł 12 maja 1012 roku i został pochowany w bazylice św. Jana na Lateranie^[1]. Jego śmierć zbiegła się w czasie ze śmiercią Jana Krescencjusza (18 maja 1012), co dało podstawę do przypuszczeń, że obaj nie zmarli z przyczyn naturalnych^[1]. Chociaż nosił przydomek „Świński Pysk”, cieszył się szacunkiem ludu, o czym świadczy epitafium umieszczone na jego grobie: „Był chlebem głodnych, odzieżą nagich, nauczycielem ludu, pasterzem przez wszystkich czczonym”^[3]