Serhij Krakowski

Serhij Wiktorowycz Krakowski, ukr. Сергій Вікторович Краковський, ros. Сергей Викторович Краковский, Siergiej Wiktorowicz Krakowski (ur. 21 lipca 1959 w Mikołajowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji bramkarza, młodzieżowy reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Serhij Krakowski

Сергій Краковський

Pełne imię i nazwisko	Serhij Wiktorowycz Krakowski
Data i miejsce urodzenia	21 lipca 1959 Mikołajów
Wzrost	184 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1976–1977 Sudnobudiwnyk Mikołajów ? (?) 1977–1980 Dynamo Kijów 1 (0) 1980–1991 Dnipro Dniepropietrowsk 210 (-228) 1991–1992 Hapoel Cafririm Holon ? (?) 1992–1994 Hapoel Hadera ? (?) 1994 Chimik Żytomierz ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1979  ZSRR U-20 ? (?) 1986  ZSRR 0 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1995–1996 Metałurh Zaporoże (asystent) 1996–1998 Dnipro Dniepropietrowsk (asystent) 1998–1999 Krywbas Krzywy Róg (asystent) 1999 Zirka Kirowohrad (asystent) 1999 Urałan Elista (asystent) 2000–2005 Arsenał Kijów (asystent) 2006–2007 Kubań Krasnodar (asystent) 2008–2010 Dynamo Kijów (asystent) 2011– FK Rostów (asystent)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek DJuSSz Sudnobudiwnyk Mikołajów^[1] (od 1968) oraz\Internatu Sportowego w Kijowie (od 1975). Rozpoczął karierę piłkarską w 1976 w Sudnobudiwnyk Mikołajów, skąd w 1977 został zaproszony do Dynama Kijów. Rozegrał tylko jeden mecz w podstawowej jedenastce Dynama, występował głównie w rezerwowej drużynie. W 1980 przeszedł do Dnipra Dniepropietrowsk, z którym zdobył najwięcej sukcesów. W 1991 wyjechał do Izraela, gdzie bronił barw klubów Hapoel Cafririm Holon i Hapoel Hadera. W 1994 wrócił do ojczyzny i występował w Chimiku Żytomierz, w którym zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna

W 1979 zdobył Wicemistrzostwo Świata z radziecką reprezentacją U-20 w Japonii. Również został powołany do reprezentacji ZSRR na turniej finałowy Mistrzostw Świata w Meksyku w 1986. Jednak był tylko trzecim rezerwowym bramkarzem i nie rozegrał żadnego spotkania.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. W 1995 został pomagać trenować bramkarzy w klubach Metałurh Zaporoże, Dnipro Dniepropietrowsk, Krywbas Krzywy Róg, Zirka Kirowohrad, Urałan Elista, Arsenał Kijów, Kubań Krasnodar oraz Dynamo Kijów. Od stycznia 2011 pracuje w sztabie szkoleniowym FK Rostów^[2].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• mistrz ZSRR: 1983, 1988
• wicemistrz ZSRR: 1987, 1989
• brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1984, 1985
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1989

Sukcesy reprezentacyjne

• wicemistrz Świata U-20: 1979

Sukcesy indywidualne

• wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR (jako nr 3).

Odznaczenia

• nagrodzony tytułem Mistrza Sportu ZSRR: 1978.