Siarhiej Jasinski

Siarhiej Michajławicz Jasinski (biał. Сяргей Міхайлавіч Ясінскі, ros. Сергей Михайлович Ясинский, Siergiej Michajłowicz Jasinski; ur. 7 stycznia 1965 w Witebsku) – białoruski piłkarz występujący na pozycji pomocnika, trener piłkarski.

Siarhiej Jasinski

Pełne imię i nazwisko	Siarhiej Michajławicz Jasinski
Data i miejsce urodzenia	7 stycznia 1965 Witebsk
Wzrost	177 cm
Pozycja	lewoskrzydłowy
Kariera juniorska
Lata Klub 1972–1982 SDJuSzOR-6 Witebsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1982–1983 Dwina Witebsk 19 (0) 1984 Trud Mołodeczno 1984–1985 Witiaź Witebsk 31 (1) 1986 Dinamo-d Mińsk 1986 Torpedo Mogilow 1987–1988 Witiaź Witebsk 60 (3) 1989–1992 SKB Witebsk 1992 Jagiellonia Białystok 4 (0) 1993 Lakamatyu Witebsk 52 (13) 1994 Tarpieda Mohylew 34 (3) 1995–1996 Dźwina Witebsk 52 (8) 1996 → Shimshon Tel Awiw (wyp.) 2 (0) 1996 → Energetyk Nowołukoml (wyp.) 3 (1) 1997 Écker-Stadler FC 17 (4) 1997–1998 Dinama-Energogaz Witebsk 1999–2000 Aziarcy Głębokie 38 (9)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1998–1999 Dinama-Energogaz Witebsk (grający trener) 1999–2000 Aziarcy Głębokie (grający trener) 2001–2005 Lakamatyu-2 Witebsk 2005–2006 Lakamatyu Witebsk 2006 Orsza-Bieławtoserwis Orsza 2007 FK Homel (asystent) 2008 Lakamatyu Mińsk 2009 Sławija Mozyrz 2009 FC Tiraspol 2010 Akżajyk Orał (asystent) 2010 Ordabasy Szymkent (asystent) 2011–2014 PMC Postawy 2014–2015 FK Witebsk-2 2015–2020 FK Witebsk 2020–2023 Białoruś U-21 2022 FK Witebsk 2024– FK Witebsk
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

Wychowanek akademii SDJuSzOR-6 Witebsk z rodzinnego Witebska^[1]. Karierę seniorską rozpoczął w 1982 roku w występującej w III lidze Związku Radzieckiego drużynie Dźwiny Witebsk^[1]. W zespole tym grał do 1988 roku, w międzyczasie odbywając służbę wojskową, podczas której grał w Trudzie Mołodeczno, Dinamo-d Mińsk i Torpedo Mogilow. Od 1989 roku był on piłkarzem SKB Witebsk, w barwach którego - już pod nazwą SKB-Lakamatyu - rozpoczął w sezonie 1992 występy w nowo powstałej białoruskiej Wyszejszajej Lidze.

Jesienią 1992 roku Jasinski przeniósł się do Jagiellonii Białystok trenowanej przez Ryszarda Karalusa. 7 października 1992 zadebiutował w I lidze w przegranym 2:3 spotkaniu z Szombierkami Bytom. Po zakończeniu rundy jesiennej sezonu 1992/93 odszedł z klubu. Ogółem w polskiej ekstraklasie rozegrał on 4 spotkania, nie zdobył żadnej bramki. Od 1993 roku występował on w klubach białoruskich: Lakamatyu Witebsk, Tarpiedzie Mohylew oraz Dźwinie Witebsk, skąd wypożyczano go do izraelskiego Shimshon Tel Awiw oraz Energetyku Nowołukoml.

Na początku 1997 roku został graczem Écker-Stadler FC prowadzonego przez Isztwana Szandora. 1 marca 1997 zadebiutował w NB I w wygranym 2:1 meczu przeciwko Békéscsabai Előre FC. Ogółem w węgierskiej ekstraklasie rozegrał 17 spotkań i zdobył 4 bramki. W latach 1997– 1998 występował w Dinama-Energogaz Witebsk, z którym wywalczył awans do Pierszajej Lihi. W latach 1999– 2000 grał w klubie Aziarcy Głębokie, po czym zakończył karierę zawodniczą.

Kariera trenerska

Karierę trenerską rozpoczął jako grający trener zespołów Dinama-Energogaz Witebsk oraz Aziarcy Głębokie^[2]. W latach 2001– 2005 prowadził Lakamatyu-2 Witebsk i zajmował się jednocześnie drużynami młodzieżowymi tego klubu. W 2005 roku objął posadę szkoleniowca pierwszego zespołu, z którym rok później awansował do białoruskiej ekstraklasy. W drugiej połowie 2006 roku prowadził Orsza-Bieławtoserwis Orsza (Druhaja Liha)^[3]. Następnie pracował w FK Homel jako asystent pierwszego szkoleniowca oraz prowadził przez krótki okres Lakamatyu Mińsk oraz Sławiję Mozyrz^[3][4].

Latem 2009 roku Jasinski zastąpił Emila Carasa na stanowisku trenera FC Tiraspol^[5][6]. W grudniu tego samego roku odszedł z klubu i wyjechał do Kazachstanu^[7], gdzie pracował jako asystent Anatola Jurewicza w Akżajyku Orał^[8] i Ordabasach Szymkent^[9]. W latach 2011– 2014 trenował PMC Postawy, gdzie prowadził również akademię piłkarską^[1]. W 2014 roku objął zespół FK Witebsk-2^[7]. W lipcu 2015 roku przejął obowiązki tymczasowego trenera FK Witebsk^[10], natomiast miesiąc później władze klubu mianowały go pierwszym szkoleniowcem^[11].