Siergiej Martinson

Siergiej Aleksandrowicz Martinson (ros. Сергей Александрович Мартинсон; ur. 25 stycznia^?/6 lutego 1899 w Petersburgu, zm. 2 września 1984 w Moskwie) – radziecki aktor filmowy, teatralny i głosowy. Ludowy Artysta RFSRR (1964).

Siergiej Martinson

Siergiej Martinson w 1938
Imię i nazwisko	Siergiej Aleksandrowicz Martinson
Data i miejsce urodzenia	6 lutego 1899 Petersburg
Data i miejsce śmierci	2 września 1984 Moskwa
Zawód	aktor
Odznaczenia

Życiorys

W 1923 roku ukończył studia w Instytucie Sztuk Scenicznych w Piotrogrodzie. Występował w teatrach w Piotrogrodzie – w teatrze „Wolna Komedia”, „Wolnym Teatrze”. Pracę w filmie rozpoczął w warsztatach FEKS. Grał w Teatrze Rewolucji (1924–1941), Teatrze im. Meyerholda (1925–1926, 1929–1933, 1937–1938), w Music Hall (1933–1936)^[1]. Pracował również w animacji jako aktor głosowy.

Pochowany na Cmentarzu Kuncewskim w Moskwie^[2].

Filmografia

Role filmowe

• 1924: Przygody Oktiabryny jako Coolidge Poincare
• 1926: Czarcie koło jako dyrygent
• 1927: Braciszek
• 1933: Dezerter jako przechodzień
• 1939: Złoty kluczyk^[3]
• 1940: Wiatr ze Wschodu jako Stefan
• 1941: Czarodziejskie ziarno^[4]
• 1941: Wojenny almanach filmowy nr 7
• 1943: My z Uralu jako przewodniczący koła tanecznego
• 1947: As wywiadu jako Willi Pommer
• 1953: Okręty szturmują bastiony jako Ferdynand I Burbon
• 1961: Szkarłatne żagle^[5]
• 1966: Bajka o carze Sałtanie jako opiekun Sałtana
• 1972: Rusłan i Ludmiła jako ambasador

Role głosowe

• 1945: Zaginione pismo
• 1948: Niegrzeczny Fiedia
• 1955: Cudowna podróż jako szczur
• 1957: Królowa Śniegu jako kruk
• 1958: Piotruś i Czerwony Kapturek jako Spiker
• 1962: Dzikie łabędzie jako urzędnik króla
• 1964: Calineczka jako żuk
• 1965: Pastereczka i kominiarczyk jako generał
• 1972: Kaczorek-muzykant
• 1973: Maugli jako szakal Tabaqui
• 1973: Żuk zegarmistrz

Nagrody i odznaczenia

• Zasłużony Artysta RFSRR (1950)
• Ludowy Artysta RFSRR (1964)

Źródło:^[6]