Ciemnoboczniak gałązkowy

Ciemnoboczniak gałązkowy (Simocybe haustellaris (Fr.) Watling) – gatunek grzybów należący do ciżmówkowatych (Crepidotaceae)^[1].

Ciemnoboczniak gałązkowy

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	ciżmówkowate
Rodzaj	ciemnoboczniak
Gatunek	ciemnoboczniak gałązkowy
Nazwa systematyczna
Simocybe haustellaris (Fr.) Watling Biblthca Mycol. 82: 39 (1981)

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Simocybe, Crepidotaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go Elias Fries w 1818 r., nadając mu nazwę Agaricus haustellaris. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Roy Watling w 1981 r.^[1]

Ma około 15 synonimów. Niektóre z nich^[2]:

• Agrocybe haustellaris (Fr.) Romagn. 963
• Ramicola haustellaris (Fr.) Courtec. 1989
• Ramicola haustellaris f. effugiens (Quél.) Courtec. 1994
• Ramicola haustellaris f. rubi (Berk.) Neville & Poumarat 1993
• Ramicola rubi (Berk.) Watling 1989
• Simocybe haustellaris f. effugiens (Quél.) Courtec. 1986
• Simocybe rubi (Berk.) Singer 1962

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 roku dla synonimu Ramicola haustellaris (Fr.) Watling^[3].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 8–10,5 mm, wysokość około 7 mm, barwa od jasnożółtej do brązowej, powierzchnia gładka, sucha^[4].

Blaszki

Początkowo kremowe, potem brązowe, dość rzadkie^[4].

Trzon

Boczny, krótki, tej samej barwy co kapelusz, z widocznymi kaulocystydami. Wysokość 3–4 mm, średnica nieco ponad 1 mm^[4].

Cechy mikroskopowe

Strzępki w skórce kapelusza nitkowate, miejscami pigmentowane. Pileocystydy o kształcie kręgli lub kolby. Cheilocystydy liczne, maczugowate, zebrane w wiązki, Pleurocystyd nie stwierdzono. Kaulocystydy w postaci wydłużonych, maczugowatych strzępek. Wysyp zarodników brązowy. Zarodniki brązowe, elipsoidalne, bez por rostkowych, maczugowate, 6,7–8,0 × 5,0–5,9 µm^[4].

Występowanie

Znane jest występowanie ciemnoboczniaka gałązkowego w niektórych krajach Europy^[5]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano kilka stanowisk, ale niektóre z nich przedwojenne. Prawdopodobnie jest rzadki. Może być zagrożony^[3].

Saprotrof. Występuje w lasach mieszanych na opadłych gałęziach drzew liściastych, zwłaszcza wierzby. W Polsce owocniki obserwowano od czerwca do października^[3].