Siostrzytów

Siostrzytów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie świdnickim, w gminie Trawniki^[4]^[6].

Szybkie fakty Państwo, Województwo ...

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Trawniki^[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 921 mieszkańców^[8].

Wieś szlachecka z XIV wieku. Notowana w roku 1389. W roku tym Rochna wdowa po Leonardzie z Gawłowa oraz ich dzieci Klara i Leonard uzyskują półtora wsi, mianowicie Siostrzytów i Czemierniki, występując przeciwko Włodkowi i Pakoszowi z Dębian oraz Małgorzacie żonie Jaśka Niepra z Kołaczyc w powiecie pilzneńskim.
Jan Długosz wspomina tę wieś w parafii Piaski Wielkie {L. B., II, 551). Według registru poborowego powiatu lubelskiego z roku 1531 wieś Siestrzewice w par. Czemierniki, miała 2 łany i młyn (Pawiński, Małopolska., 350)^[9].

Nazwy wsi w dokumentach źródłowych (toponimika)

W roku 1389 „Sestrzeuithoua”, 1414 – „Sestrouicze”, „Sestrzewitouicze”, 1417 – „Szestrzewythow”, 1453 – „Syestrzewitow”^[10]
W wieku XIX wieś nazywano „Siestrzewitów” alias „Siestrzytow”^[9].

Otoczenie wsi w wieku XV

W roku 1418 wieś graniczy z Jaszczowem. W roku 1466 z wsią Biskupice. Granica między Siostrzytowem a Drohuczą ma stanowić „krzywa” droga do Bielska. Z roku 1480 pochodzi zapis koło Siostrzytowa rzeka Giełczew wpada do Wieprza^[10].

Siestrzytów w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego

W wieku XIX wieś i folwark nad rzeką Wieprzem w powiecie lubelski, gminie Jaszczów, parafii Biskupice. Wieś posiada pokłady kamienia wapiennego. W 1885 roku folwark w dobrach Siestrzewice posiadał rozległość 2427 mórg.
Wieś Siestrzewice posiadała osad 74, z gruntem mórg 574, wieś Majdanek Stary osad 6, mórg 53^[9].

Dwór w Siostrzytowie

Na przełomie XV i XVI wieku posesorzy wsi – Siestrzewiccy postawili dwór w Siestrzewicach. Był to budynek z jedną izbą, z boczną sienią i przedsionkiem, a więc jeszcze o układzie średniowiecznym. W roku 1586 Marcin Siestrzewicki wystawił obok starego drugi dwór, tym razem folwarczny. Nowy trójdzielny budynek miał sień na osi, po jej bokach – z jednej strony komnatę, z drugiej piekarnię z komorą i komórką. Dworów i folwarku bronił ostróg lub palisada. W obrębie ufotyfikowanego założenia znajdowały się także wieli ogród i sad. Do dziś po dworze został tylko gruz. Młyn wodny nad rzeką Giełczwią przebudowano na elektryczny. Zachował się w bardzo dobrym stanie park po dworski.

Historia

Przypisy

Bibliografia

Wikiwand - on