Skala Childa-Pugha

Skala Childa-Pugha, skala Childa-Turcotte'a-Pugha – skala pierwotnie używana do ustalenia śmiertelności okołooperacyjnej. Obecnie jest stosowana do określenia rokowania w schorzeniach prowadzących do niewydolności wątroby (głównie w marskości wątroby) oraz konieczności przeszczepienia wątroby.

Bierze pod uwagę pięć parametrów:

• obecność encefalopatii wątrobowej
• obecność wodobrzusza
• stężenie bilirubiny
• poziom albumin
• czas protrombinowy lub INR

Historia

Po raz pierwszy skala została zaproponowana w 1964 przez C.G. Childa oraz J.G. Turcotte'a z University of Michigan^[1]. Zmodyfikował ją w 1974 R.N. Pugh^[2], zamieniając występujący w poprzedniej wersji stopień odżywienia pacjenta na czas protrombinowy (eliminując w ten sposób najbardziej subiektywny parametr skali).

Skala

Parametr	1 punkt	2 punkty	3 punkty	Jednostki
bilirubina	<2 (<35) w PBC <4 (<70)	2–3 (35–50) w PBC 4–10 (70–170)	>3 (>50) w PBC >10 (>170)	mg/dl (μmol/l)
albumina	>3,5	2,8–3,5	<2,8	g/dl
czas protrombinowy / INR	<5 / <1,70	5–10 / 1,70–2,20	>10 / >2,20	w sekundach ponad normę
wodobrzusze	nie ma	umiarkowane	napięte
encefalopatia wątrobowa	nie ma	stopień 1 lub 2	stopień 3 lub 4

Interpretacja

Punkty	Klasa	Roczna przeżywalność	5-letnia przeżywalność	10-letnia przeżywalność
5 lub 6	A	84%	44%	27%
7–9	B	62%	20%	10%
10–15	C	42%	21%	0%

• klasa A – nie ma wskazań do przeszczepu wątroby
• klasa B/C – są wskazania do przeszczepu wątroby

Zobacz też

• skala MELD