Skufia

Skufia (zwana też skufiya albo skoufos) – strój liturgiczny noszony przez mnichów ortodoksyjnych (prawosławnych) oraz katolickich mnichów wschodnich (w tym przypadku jest czarny^[1]) albo przyznany duchownemu jako znak honoru (w tym przypadku jest zwykle czerwona albo purpurowa).

Katolikos-Patriarcha Ilia II z Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego i Apostolskiego, ubiera skufię przyozdobioną krzyżem (Tbilisi, Gruzja)

Jest to miękka, aksamitna, szpiczasta czapka (rosyjski styl^[2]), ewentualnie płaski i splisowany (grecki styl^[3]), albo płaski z podniesionymi krawędziami (rumuński styl^[4]).

Mnisi klasztorni otrzymują skufię, gdy stają się nowicjuszami albo gdy są tonsurowani. Postrzyżony mnich lub postrzyżona zakonnica do czasu wielkiej schimy^[5]nosi skufię haftowaną modlitwami, krzyżami i symbolami serafinów.

Wyżsi biskupi (tacy jak arcybiskupi i metropolici) czasami na nieformalne okazje noszą czarne albo purpurowe skufie z małymi ozdobami, klejnotami lub krzyżem. Zakonnice czasami noszą skufię na zakonny welon. Mnisi noszą skufię (bez zasłony) w sytuacjach nieoficjalnych, natomiast kłobuk, kukol, kamiławka zarezerwowane są dla czynności oficjalnych i liturgicznych.

Zobacz też

• Kukol
• Kolekcja Philippi