Smart Formore

Początek XXI wieku przyniósł intensywną rozbudowę gamy modelowej Smarta, pierwotnie skoncentrowanego wyłącznie na mikrosamochodzie Fortwo. Po premierze sportowego Roadstera w 2002 i hatchbacka Fortwo w 2003, firma skoncentrowała się na pracach rozwojowych nad czwartym, topowym i największym samochodem. Nawiązujący wizualnie do Forfoura kompaktowy crossover^[1] miał zostać oparty na technologii bratniego Mercedesa-Benza^[2]. Smart Formore wykorzystał m.in. przystosowaną do napędu na cztery koła 4MATIC płytę podłogową średniej wielkości modelu Klasa C, a także rozwijanego wówczas równolegle przyszłego SUV-a GLK^[3]. Do napędu crossovera planowano wykorzystać zarówno mniejszy, czterocylindrowy silnik o pojemności 1,8 litra, jak i topowe, 3-ltirowe V6^[4].

Wygląd samochodu zapowiedziany został w styczniu 2004 roku, kiedy to przedstawiono oficjalny szkic zwiastujący planowanego na kolejny rok crossovera^[5]. Do momentu planowanej na jesień kolejnego roku premiery powstało ok. 12 przedprodukcyjnych egzemplarzy Formore’a, z czego po anulowaniu projektu wszystkie zostały zniszczone^[6]. Zachowały się jedynie dwa prototypy, które zachowano w jednym z magazynów ówczesnego koncernu Daimler i przypadkowo sfotografowano je przez osobę postronną, publikując w internecie fotografie w maju 2009 roku^[7]. Samochód w obszernym zakresie nawiązywał wizualnie do mniejszego Forfoura, wyróżniając się podwójnymi kloszami reflektorów i lamp tylnych, a także chromowanym obramowaniem bocznej sylwetki nadwozia. Masywne, obszernie przeszklone nadwozie, zyskało m.in. odchylaną w lewo klapę bagażnika^[8].

Sprzedaż

Premiera Smarta Formore’a miała odbyć się podczas wrześniowych międzynarodowych targów motoryzacyjnych IAA 2005 we Frankfurcie nad Menem^[9], z kolei debiut rynkowy poczynająć od rodzimego rynku europejskiego planowano na 2006 rok^[10]. Do wytwarzania crossovera Smarta wyznaczone zostały brazylijskie zakłady produkcyjne Mercedesa Juiz de Fora, z roczną wielkością produkcji wynoszącą ok. 60 tysięcy sztuk^[11]. Samochód miał być zarazem pierwszym produktem Smarta mającym trafić do sprzedaży w Stanach Zjednoczonych w ramach planowanego w połowie lat dwutysięcznych wkroczenia do tamtego regionu^[12], planując sprzedawać tam ok. 30 tysięcy samochodów rocznie. Projekt został ostatecznie zaniechany tuż przed premierą^[13] – koncern Daimler krytycznie zweryfikował wyniki sprzedaży wcześniej przedstawionych modeli Roadster i Forfour, nie chcąc inwestować w rozbudowę gamy przynoszącej straty firmy^[2]. Do koncepcji miejskiego crossovera powrócono dopiero 17 lat później, prezentując w 2022 model Smart #1^[14].

Silniki

R4 1.8l
V6 3.0l

Historia i opis modelu

Sprzedaż

Silniki

Przypisy

Wikiwand - on