Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Soh Chin Aun
chiński piłkarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Soh Chin Aun (chiń. upr. 苏进安; chiń. trad. 蘇進安; pinyin Sū Jìn’ān; ur. 28 lipca 1950 w Alor Gajah) – malezyjski piłkarz pochodzenia chińskiego, grający na pozycji obrońcy, reprezentant kraju, olimpijczyk, trener, polityk, działacz piłkarski.
Reprezentował barwy Malakki United (mistrzostwo Malezji) i FA Selangor (6-krotny zdobywca Pucharu Malezji).
Z reprezentacją Malezji uczestniczył w turnieju olimpijskim 1972, Pucharze Azji 1980, zdobył brązowy medal igrzysk azjatyckich 1974, dwukrotnie złoty medal igrzysk Azji Południowo-Wschodniej (1977, 1979), a także 4-krotnie zdobył Pestabola Merdeka, dwukrotnie Puchar Króla Tajlandii oraz w 1970 roku wygrał Jakarta Anniversary Tournament. Rekordzista świata względem liczby rozegranych meczów w reprezentacji – 195 meczów według FIFA (według IFFHS oraz RSSSF rozegrał 219 meczów)[2][3][4][5]. Razem z Mokhtarem Daharim, R. Arumugamem i Santokh Singhem stanowił najlepszą reprezentację Malezji wszech czasów.
W trakcie kariery piłkarskiej zyskał pseudonim Tauke oraz Towkay (pol. Szef).
Jako trener prowadził Malakkę United oraz był menedżerem reprezentacji Malezji.
Remove ads
Kariera piłkarska
Soh Chin Aun karierę piłkarską rozpoczął w 1969 roku w juniorach Malakki United, w której w tym samym roku przeszedł do profesjonalnej drużyny, w której grał do 1970 roku. Następnie w latach 1971–1978 reprezentował barwy FA Selangoru, z którym 6-krotnie zdobył Puchar Malezji (1971, 1972, 1973, 1975, 1976, 1978)[6]. W 1979 roku wrócił do Malakki United, z którą w sezonie 1983 zdobył mistrzostwo Malezji. W 1985 roku zakończył karierę piłkarską. 29 czerwca 1988 roku wrócił do klubu jako kapitan na mecz ligowy z FA Singapore, by rozegrać swój pożegnalny mecz[7][8].
Remove ads
Kariera reprezentacyjna
Podsumowanie
Perspektywa
Soh Chin Aun w latach 1969–1984 w reprezentacji Malezji rozegrał 195 meczów, w których zdobył 13 goli. Debiut zaliczył 19 listopada 1969 roku w Bangkoku z zremisowanym 2:2 meczu z reprezentacją Tajlandii w ramach Pucharu Króla Tajlandii 1969[9]. W 1970 roku z Tygrysami Malajskimi wygrał Jakarta Anniversary Tournament, turniej organizowany z okazji utworzenia w tym samym roku rządu Dżakarty.
Z Tygrysami Malajskimi zdobył brązowy medal igrzysk azjatyckich 1974 w Teheranie. Zdobył także dwukrotnie złoty medal igrzysk Azji Południowo-Wschodniej (1977, 1979), dwukrotnie Puchar Króla Tajlandii (1972, 1978 oraz 4-krotnie Pestabola Merdeka (1973, 1974, 1976, 1979).
W 1980 roku uczestniczył w Pucharze Azji 1980 w Kuwejcie. Na turnieju zagrał we wszystkich 4 meczach drużyny Tygrysów Malajskich w Grupie B na Sabah Al Salem Stadium w mieście Kuwejt: 16 września 1980 z reprezentacją Korei Południowej (1:1), 18 września 1980 z reprezentacją Kuwejtu (1:3), 20 września 1980 z reprezentacją Zjednoczonych Emiratów Arabskich (2:0) oraz 22 września 1980 z reprezentacją Kataru (1:1). Tygrysy Malajskie zajęły 3. miejsce w Grupie B, kończąc tym samym udział w turnieju, a Soh Chin Aun został wybrany do Drużyny Gwiazd turnieju, będąc tym samym pierwszym zawodnikiem z Azji Południowo-Wschodniej, który otrzymał taki zaszczyt[10].
Ostatni mecz w reprezentacji Malezji rozegrał 18 października 1984 roku w Kalkucie w wygranym 4:1 meczu eliminacyjnym Pucharu Azji 1984 z reprezentacją Jemenu.
Na arenie międzynarodowej rozegrał łącznie ponad 250 meczów (nie tylko w reprezentacji Malezji)[11][12]. W 11 lutego 1999 roku został wprowadzony przez AFC do Klubu Stulecia AFC[13][14][15].
Igrzyska olimpijskie
Rozegrał także 21 mecze w kwalifikacjach do turnieju olimpijskiego oraz 3 mecze w turnieju głównych, które nie są uznawane przez FIFA jako mecze oficjalne. W turnieju eliminacyjnym igrzysk olimpijskich 1972 w Seulu, rozgrywanego w dniach od 23 września 1971 roku do 4 października 1971 roku oraz wygranego przez drużynę Tygrysów Malajskich, która uzyskała tym samym awans do turnieju głównego w Monachium, Soh Chin Aun był najmłodszym zawodnikiem drużyny Tygrysów Malajskich[16]. Na turnieju zagrał we wszystkich 4 meczach drużyny Tygrysów Malajskich w Grupie A: 27 sierpnia 1972 roku na Stadionie Olimpijskim w Monachium z olimpijską reprezentacją RFN (0:3) oraz dwukrotnie na ESV-Stadion w Ingolstadt: 29 sierpnia 1972 roku z olimpijską reprezentacją Stanów Zjednoczonych (3:0) oraz 31 sierpnia 1972 roku z reprezentacją Maroka (0:6). Tygrysy Malajskie zajęły 3. miejsce w Grupie A, kończąc tym samym udział w turnieju.
Tygrysy Malajskie zakwalifikowały się również do turnieju olimpijskiego 1980 w Moskwie, jednak władze Malezji zbojkotowały igrzyska olimpijskie 1980 z powodu ataku Armii Radzieckiej na Afganistan. Jednak ze względu na spory udział Soh Chin Auna w zakwalifikowaniu się do tego turnieju, został on odznaczony przez króla Malezji, Ahmada Shaha Orderem Obrońcy Królestwa.
Remove ads
Statystyki
Podsumowanie
Perspektywa
Reprezentacyjne
Gole w reprezentacji
Sukcesy
Zawodnicze
- FA Selangor
- Puchar Malezji: 1971, 1972, 1973, 1975, 1976, 1978
- Malakka United
- Mistrzostwo Malezji: 1983
- Reprezentacyjne
- Brązowy medal igrzysk azjatyckich: 1974
- Złoty medal igrzysk Azji Południowo-Wschodniej: 1977, 1979
- Pestabola Merdeka: 1973, 1974, 1976, 1979
- Puchar Króla Tajlandii: 1972, 1978
- Jakarta Anniversary Tournament: 1970
Indywidualne
Rekordy
- Najwięcej meczów w reprezentacji Malezji: 219
- Pierwszy zawodnik z liczbą 200 meczów w reprezentacji: 219
- Najwięcej meczów w reprezentacji w XXI wieku (1901-2000): 219
Odznaczenia
Remove ads
Po zakończeniu kariery
Soh Chin Aun po zakończeniu kariery piłkarskiej, w 1989 roku przez krótki czas był trenerem Malakki United. 13 marca 2007 roku został szefem komitetu sędziów. W latach 2007–2009 był menedżerem reprezentacji Malezji.
W 2016 roku zaliczył występ cameo w filmie sportowym pt. Ola Bola, w którym wcielił się w rolę Chow Koka Keonga, postaci oparta na nim samym w eliminacjach do igrzysk olimpijskich 1980 w Moskwie.
Remove ads
Kariera polityczna
Soh Chin Aun próbował swoich sił w polityce, startując w wyborach do Dewan Rakyat (parlament w Malezji) wyborach parlamentarnych 1986 w okręgu Kota Melaka z ramienia Malezyjsko-Chińskiego Stowarzyszenia, jednak z 16 967 głosami (32,92%) przegrał z Lim Guan Engiem (34 573 – 67,08%), startującym z ramienia Partia Akcji Demokratycznej[19].
Wyniki wyborcze
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads
