Stan Pilecki

Stan Pilecki (ur. 4 lutego 1947 w Augustdorfie, zm. 20 grudnia 2017 w Brisbane) – australijski rugbysta, grający na pozycji filara młyna w zespole Queensland oraz w kadrze narodowej. Jedyny w historii reprezentant Australii w rugby union polskiego pochodzenia. Członek jedynej australijskiej drużyny, która zdobyła Wielkiego Szlema po zwycięstwach nad czterema reprezentacjami z Wysp Brytyjskich.

Stan Pilecki

Pełne imię i nazwisko	Stanislaus Josef Pilecki
Data i miejsce urodzenia	4 lutego 1947 Augustdorf
Data i miejsce śmierci	20 grudnia 2017 Brisbane
Rugby union
Pozycja	filar
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) 1964–1986 West Brisbane Bulldogs[1] 221[2] (?) 1970–1984 Queensland[3] 122 (?) Frenchville Pioneers RUFC Queensland Country
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.) 1978–1983  Australia 18 (0)

Młodość

Jego rodzice – Ignacy i Mirosława^[4] – poznali się, gdy zostani wywiezieni przez Niemców na roboty przymusowe. Już po zakończeniu wojny, jeszcze w Niemczech, w obozie dla uchodźców w Augustdorfie urodził się Stanislaus Josef Pilecki. Pileccy nie zamierzali wracać do Polski planując osiedlić się w Kanadzie, jednak ostatecznie znaleźli się w Australii^[5][6][7]. Przebywając początkowo w Nowej Południowej Walii rodzina przeniosła się następnie do Queensland.

Kariera

Ze sportem związał się w wieku czternastu lat, namówiony przez nauczycieli do uprawiania rugby ze względu na posturę^[6]. Ukończywszy katolicką szkołę Marist Rosalie, podjął treningi w klubie Wests, z którym pozostał związany przez większość kariery zaliczając 221 występów w pierwwzej drużynie^[2][8][9]. Z Pileckim w składzie Wests w 1977 roku odnieśli pierwszy dla tego klubu triumf w mistrzostwach Queensland^[9][10]. Od 1970 roku występował równocześnie w drużynie reprezentującej Queensland i jako pierwszy w historii zawodnik przekroczył barierę stu meczów rozegranych dla stanowego zespołu^[4][11], swoje występy kończąc na 122 spotkaniu^[12][2]. Gdy mieszkał w Rockhampton, grał dla Frenchville Pioneers RUFC^[13][14] oraz Queensland Country, także przeciwko All Blacks^[8][15].

W reprezentacji Australii zadebiutował w wieku 31 lat wygranym meczem z Walią, a rok później uczestniczył w zwycięskim spotkaniu przeciw Nowej Zelandii, który przyniósł zdobycie pierwszego od trzydziestu lat Bledisloe Cup^[11][16][2].

Zagrał w dziewięciu meczach przeciw drużynom regionalnym podczas nieudanej próby zdobycia przez Wallabies Wielkiego Szlema w 1981 roku^[5][17]. Trzy lata później znalazł się w kadrze, która jako jedyna w historii australijskiego rugby zdobyła Wielkiego Szlema – Pilecki zagrał w ośmiu spotkaniach, jednakże ponownie nie wystąpił w żadnym z czterech testmeczów^[18][19][2].

Ostatni raz koszulkę Wallabies założył w kończącym to tournée meczu przeciwko Barbarians, w którym walnie przyczynił się do zdobycia jednego z przyłożeń^[18][20]. Łącznie w australijskiej kadrze wystąpił w osiemnastu oficjalnych meczach międzynarodowych^[21].

Po powrocie z Wysp Brytyjskich zakończył karierę, zarówno na poziomie reprezentacyjnym, prowincjonalnym, jak i w pierwszej drużynie swojego klubu, mając wówczas 37 lat^[11]. Jednak jeszcze trzy lata występował w piątoligowym zespole Wests, a następnie zajął się trenowaniem młodzieży, a także zasiadał we władzach klubu^[18][8][2].

Varia

• Pilecki był jedynym w historii reprezentantem Australii w rugby union polskiego pochodzenia^[4][6].
• Został wybrany do „drużyny stulecia” Reds^[22][23] i na jego cześć została nazwana przyznawana od 1992 roku nagroda dla najlepszego zawodnika Queensland – medal Pileckiego^[18][24].
• W 1997 roku ukazała się jego biografia autorstwa Maxa Howella – Stan the man: the many lives of Stan Pilecki (ISBN 978-0-9583644-1-6)^[25].
• Zgodnie z reprezentacyjną tradycją Pilecki wygłosił uroczystą mowę i wręczył meczowe koszulki australijskim zawodnikom, którzy w 25 rocznicę zdobycia Wielkiego Szlema bez powodzenia próbowali powtórzyć ten sukces^[5][11].
• Najstarszy z trojga rodzeństwa^[2]. Dwukrotnie żonaty: pierwsza żona, Jadzia, zmarła w wieku 39 lat na atak astmy^[4]; druga żona – Wanda^[26]. Córka Clarissa, cierpiąca na mózgowe porażenie dziecięce^[4].
• W 2015 roku otrzymał Order Australii za zasługi dla rugby^[27].
• Zmarł po krótkiej chorobie w swoim domu w Jindalee w wieku siedemdziesięciu lat^[28].