Stanisław Biczysko

Stanisław Witold Biczysko (ur. 12 kwietnia 1954 w Poznaniu) – polski aktor teatralny i filmowy.

Stanisław Biczysko

Data i miejsce urodzenia	12 kwietnia 1954 Poznań
Zawód	aktor
Lata aktywności	od 1976

Życiorys

W 1978 roku ukończył studia na PWST w Warszawie. Wcześniej, bo już 2 lipca 1977 roku miał miejsce jego debiut teatralny. Miało to miejsce na scenie Teatru im. C.K. Norwida w Jeleniej Górze, a aktor wcielił się w rolę pijaka. We wspomnianym teatrze występował do 1979 roku. W kolejnych latach był aktorem następujących teatrów:

• Teatr Popularny w Warszawie (1982–1990)
• Teatr Szwedzka 2/4 w Warszawie (1990–92)
• Teatr Powszechny w Radomiu (1992–1998)
• Teatr Nowy w Łodzi (1998–1999)

Sprawa pobicia przez milicję

19 czerwca 1984 roku, składając zeznania podczas procesu oskarżonych o spowodowanie śmierci Grzegorza Przemyka, związany z opozycją demokratyczną pisarz Wiktor Woroszylski przywołał przypadek Stanisława Biczysko pośród znanych sobie aktów brutalności milicji.

Woroszylski mówił o ataku milicjantów na Barbarę Sadowską, o Urszuli Ciechomskiej, poetce, pobitej podczas zatrzymania i transportu do ośrodka internowania w Darłówku oraz o Stanisławie Biczysko. 1 maja 1983 roku w Warszawie aktora pobiło czterech milicjantów. Relacji dotyczących Cichomskiej i Biczyski nie zakwestionowano na sali sądowej. Biczysko nie zgłosił pobicia, jego sprawa nie była znana opinii publicznej i informacja wywołała poruszenie na sali sądowej^[1].

Na początku lipca 1984 roku, wg relacji Wiktora Woroszylskiego, Biczysko skontaktował się z pisarzem, którego wcześniej nie znał i odwiedził go w domu. Biczysko przekazał Woroszylskiemu, że jest szantażowany, a sprawa używana jest do rozgrywek personalnych przeciwko jego ojcu^[2], komendantowi szkoły milicji w Szczytnie. Biczysko miał też zwierzyć się Woroszylskiemu, że był nękany przez milicję już po wystąpieniu pisarza przed sądem i wreszcie milicjanci wymogli na nim podpisanie oświadczenia, że na skutek pobicia 1 maja 1983 nie doznał ciężkich obrażeń, a Woroszylskiego nie zna^[3].

Filmografia

• 1976: Dźwig
• 1976: Krótkie życie − Urban
• 1980-1996: Dom
• 1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (odc. 13)
• 1982: Krzyk
• 1985: Dziewczęta z Nowolipek − Mietek Mossakowski, brat Bronki
• 1986: Zmiennicy (odc. 15)
• 1987: Dorastanie − kolega Staszka Kuli
• 1987: Mr Tański
• 1987: Rzeka kłamstwa − Gabrych (odc. 6)
• 1989: Modrzejewska − Szymon Benda, brat Modrzejewskiej (odc. 1)
• 1992: Wiatr ze wschodu
• 1992: Wielka wsypa
• 1998: Ekstradycja 3 − szef komandosów, członek sztabu kryzysowego (odc. 10)
• 1998: Miodowe lata − Tomasz Jeżycki (odc. 3)
• 2000: Lokatorzy (odc. 4)
• 2000: Twarze i maski
• 2001: Marszałek Piłsudski (odc. 7)
• 2001: Marzenia do spełnienia − lekarz Winterów (odc. 31)
• 2001: Miasteczko − pan Roman, mechanik samochodowy (odc. 48)
• 2002: Wszyscy święci
• 2004: Dziupla Cezara − fachowiec od malowania szyldów (odc. 2)
• 2004: Kryminalni − Grusznic, reżyser spektaklu operowego (odc. 12)
• 2004: Plebania − ginekolog (odc. 410)
• 2005: Fortuna czyha w lesie − Kamienicznik
• 2006: Mrok − Robak (odc. 4)
• 2007: U Pana Boga w ogródku − major Ryś
• 2007: U Pana Boga w ogródku − major Ryś (odc. 3, 6 i 8)
• 2011: Czas honoru − dozorca w Poznaniu (odc. 50)
• 2012: Komisarz Alex − sąsiad ciotki (odc. 20)
• 2012: Prawo Agaty − ojciec Marii Okońskiej (odc. 9)
• 2014: Sama słodycz − pan Paweł (odc. 9 i 11)
• 2014: Przyjaciółki − dozorca (odc. 43 i 50)
• 2017: Pierwsza miłość − profesor
• 2019: W rytmie serca − mecenas

Dubbing

Dubbing

• 2022: Morbius – Nicholas^[4]
• 2022: Moon Knight – Billy^[5]