Stanisław Karol Grochmal

Stanisław Karol Grochmal (ur. 20 listopada 1928 w Odrzykoniu, zm. 15 lipca 2009 w Sanoku) – polski inżynier związany z Sanocką Fabryką Autobusów „Autosan”, oficer aparatu bezpieczeństwa, działacz sportowy i społeczny.

Stanisław Grochmal

Data i miejsce urodzenia	20 listopada 1928 Odrzykoń
Data i miejsce śmierci	15 lipca 2009 Sanok
Miejsce spoczynku	Cmentarz Centralny w Sanoku
Narodowość	polska
Pracodawca	Autosan
Małżeństwo	Danuta
Odznaczenia

Życiorys

Grobowiec rodziny Pernalów i Grochmalów w Sanoku

Urodził się 20 listopada 1928 w Odrzykoniu jako syn Jana i Heleny. Został funkcjonariuszem Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, od 10 listopada 1951 był wartownikiem w areszcie Powiatowego UBP w Sanoku, od 1 grudnia 1951 słuchaczem Międzywojewódzkiej Szkoły w Krakowie, a od 1 lipca 1952 referentem w kierownictwie sanockiego PUBP. Od 1 listopada 1952 działał jako referent referatu ochrony przy dyrekcji Sanockiego Kopalnictwa Naftowego w Sanoku, służbowo przydzielony do Referatu Ochrony w Wydziale IV WUBP w Rzeszowie. Później służył w Powiatowym Urzędzie do spraw Bezpieczeństwa Publicznego w Sanoku jako referent terenowy od 1 kwietnia 1955, następnie jako oficer operacyjny w stopniu podporucznika od 1 kwietnia do 31 grudnia 1956. Według dokumentacji zgromadzonej w IPN w latach 50. był rezydentem o pseudonimie „Piwowar”^[1].

W 1960 został pracownikiem Sanockiej Fabryki Autobusów „Autosan” w Sanoku. Z ramienia SFA zajmował się przyzakładowym punktami konsultacyjnymi Politechniki Krakowskiej^[2] i Akademii Ekonomicznej w Krakowie^[3]. Był działaczem PZPR. Zaangażował się w działalność utrzymywanego przez zakład wielosekcyjnego klubu sportowego Stal Sanok. Od 1960 działał w zarządzie Stali Sanok, od 1963 był wiceprezesem, od 1965 wiceprezesem ds. sportowych, a od 1968 do września 1988 pełnił funkcję prezesa klubu (kilkakrotnie wybierany na to stanowisko)^[4], od 1988 był drugim wiceprezesem klubu (prezesem został wówczas Zdzisław Smoliński)^[5]. W latach 70. był członkiem Społecznego Komitetu Budowy Ośrodków Sportowych w Sanoku^[6]. W 1984 był koordynatorem prac modernizacyjnych lodowiska Torsan^[7] Ponadto pełnił funkcję osoby odpowiedzialnej za sekcję hokeja na lodzie Stali Sanok^[8], stanowisko prezesa ds. działalności gospodarczej i obiektów sportowych (1989)^[9][10] oraz wiceprezesa ds. inwestycyjnych (do 1996), ponownie wybrany członkiem zarządu w grudniu 1996^[11]. Został wybrany wiceprzewodniczącym Wojewódzkiej Federacji Sportu w Krośnie.

W styczniu 1983 został zastępcą prezesa zarządu Towarzystwa Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka^[12]. 23 października 1988 został wybrany szefem komisji historycznej Koła Miejsko-Gminnego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Sanoku^[13][14]. Był działaczem Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków, prezesem koła w Sanoku^[15], prezesem koła okręgowego^[16] i członkiem zarządu głównego PSD.

Stanisław Grochmal zmarł 15 lipca 2009 w Sanoku. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Centralnym w Sanoku 17 lipca 2009^[17]. Jego żoną była Danuta z domu Pernal (1932-2006).

Odznaczenia i wyróżnienia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1987)^[18]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1971)
• Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)^[19]
• Złota honorowa odznaka Wojewódzkich Federacji Sportu (1975)^[20]
• Odznaka „Zasłużony Działacz Związku Zawodowego Metalowców” (1976)^[21]
• Srebrna odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” (1976)^[22]
• Odznaka „Zasłużony Działacz Federacji "Stal"” (1976)^[21]
• Odznaka „Zasłużony dla Sanockiej Fabryki Autobusów”
• Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” (1976^[21], 1978^[23])
• Odznaka „Zasłużony Pracownik Sanockiej Fabryki Autobusów” (1982)^[24]
• Odznaka „Zasłużony dla województwa krośnieńskiego” (1983)^[3]
• „Jubileuszowy Adres” (1984)^[25]
• Nagroda specjalna wojewody krośnieńskiego „Za wybitny wkład w rozwój województwa krośnieńskiego” (1985)^[26][27]