Stanisław Sołtysik

Stanisław Sołtysik (ur. 15 listopada 1893 w Rajczy) – chorąży Legionów Polskich, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Stanisław Sołtysik

chorąży
Data i miejsce urodzenia	15 listopada 1893 Rajcza
Przebieg służby
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	4 pułk piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 15 listopada 1893 w Rajczy, w ówczesnym powiecie żywieckim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Michała i Anny^[1][2][3].

16 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich^[3]. Początkowo służył batalionie uzupełniającym kapitana Andrzeja Galicy, a następnie walczył na froncie karpackim^[3]. 10 maja 1915 ukończył II kurs Szkoły Podchorążych Legionów Polskich ze stopniem dobrym i rozkazem pułkownika Wiktora Grzesickiego nr 123 z 14 maja 1915 uzyskał prawo do stopnia aspiranta oficerskiego w randze tytularnego sierżanta z poborami plutonowego^[4][5]. Jednocześnie odkomenderowany został do 4 pułku piechoty^[6][3]. Wyróżnił się 19 września 1915 w bitwie pod Hulewiczami^[7]. 1 maja 1916 został mianowany chorążym w piechocie^[8]. Po raz drugi wyróżnił się 6 lipca 1916 w bitwie pod Kostiuchnówką^[7]. Ranny pod Optową dostał się do rosyjskiej niewoli^[9][7][3]. 5 kwietnia 1917 został wymieniony we wniosku do odznaczenia austriackim Krzyżem Wojskowym Karola^[3].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6255 – pośmiertnie, 17 maja 1922^{[10][11][12][13]}
• Krzyż Niepodległości – pośmiertnie, 19 czerwca 1938 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[14][1][15]
• Krzyż Walecznych po raz pierwszy – 16 września 1922 „za udział w b. Legionach Polskich”^[16]