Stare Siołkowice

Stare Siołkowice (dodatkowa nazwa w j. niem. Alt Schalkowitz) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Popielów. Z miejscowością związany jest administracyjnie przysiółek Biedaszka.

Stare Siołkowice

wieś
Kościół św. Michała Archanioła w Starych Siołkowicach
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Powiat	opolski
Gmina	Popielów
Liczba ludności (2022)	1931[1]
Strefa numeracyjna	77
Kod pocztowy	46-083[2]
Tablice rejestracyjne	OPO
SIMC	0502405
Położenie na mapie gminy Popielów Stare Siołkowice
Położenie na mapie Polski Stare Siołkowice
Położenie na mapie województwa opolskiego Stare Siołkowice
Położenie na mapie powiatu opolskiego Stare Siołkowice
50°48′13″N 17°46′04″E[3]
Strona internetowa

Nazwa

10 sierpnia 1936 r. nazistowska administracja III Rzeszy zmieniła dotychczasową nazwę Alt Schalkowitz na nową Alt Schalkendorf. 1 kwietnia 1939 r. miejscowość połączono wraz z Nowymi Siołkowicami pod wspólną nazwą Schalkendorf^[4]. 28 czerwca 1948 r. nadano urzędowo wprowadzono polską nazwę Stare Siołkowice^[5].

Historia

Do głosowania podczas plebiscytu uprawnionych było 2098 osób, z czego 1548, ok. 73,8%, stanowili mieszkańcy (w tym 1520, ok. 72,4% całości, mieszkańcy urodzeni w miejscowości). Oddano 2041 głosów (ok. 97,3% uprawnionych), w tym 2028 (ok. 99,4%) ważnych; za Niemcami głosowało 1522 osób (ok. 74%), a za Polską 506 osób (ok. 24,8%)^[6].

W 1890 r. w miejscowości mieszkało 2412 osób, a w 1933 r. – 2762^[4].

Siołkowickie marzanki to zwyczaj wystawiania w widocznych miejscach takich jak w oknach, na furtkach, na balkonach lalek mocowanych do świerkowych gałęzi. Lalka symbolizowała obecność w domu panny na wydaniu. Marzanki wystawiane są w okresie Wielkiego Postu w niedzielę poprzedzającą Niedzielę Palmową.

Niemcy zostali wyparci z miejscowości 22 stycznia 1945 roku przez jednostki 14 Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej 33 Gwardyjskiego Korpusu Strzeleckiego 5 Gwardyjskiej Armii 1 Frontu Ukraińskiego. W walkach poległo 168 żołnierzy radzieckich (miejscem ich upamiętnienia był Pomnik Wdzięczności wzniesiony na dawnym cmentarzu, z którego zwłoki zabitych przeniesiono na cmentarz w Kędzierzynie-Koźlu)^[7].

W 2010 roku wieś zwyciężyła w kategorii „Najpiękniejsza wieś” konkursu „Piękna Wieś Opolska”, a w 2017 roku Stare Siołkowice zdobyły drugie miejsce w kategorii „Wieś XX-lecia”.^[8]

W centrum wsi znajduje się świetlica wiejska połączona z remizą straży pożarnej, która została założona w 1883 r.^[9]

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są^[10]:

• kościół par. pw. św. Michała Archanioła, z l. 1825-30, 1933 r.
• młyn wodny, ul. Młyńska 21, murowano-drewniany, XIX w., przeniesiony do Muzeum Wsi Opolskiej
• wiatrak koźlak, poza wsią, z 1848 r., nie istnieje.

Ludzie związani ze Starymi Siołkowicami

• Jakub Kania – polski poeta i pisarz ludowy, działacz oświatowy i narodowy
• Jan Dzierżon – w latach 1834–1835 był wikarym w Starych Siołkowicach
• Piotr Pampuch (1881–1947) – polski publicysta, dyrektor Biura Sejmu Śląskiego, działacz narodowy i społeczny na Śląsku
• Rochus Misch – ostatni żyjący mieszkaniec berlińskiego bunkra Hitlera.