Stefan Momidłowski

Stefan Momidłowski (ur. 21 lipca 1872 w Rzeszowie, zm. 13 października 1958 w Przemyślu) – polski ksiądz rzymskokatolicki, działacz społeczny, honorowy obywatel Przemyśla.

Tabliczka nagrobna ks. Stefana Momidłowskiego

Stefan Momidłowski

Zarząd TPN w 1909 (ks. Momidłowski pierwszy z prawej)
Data i miejsce urodzenia	21 lipca 1872 Rzeszów
Data i miejsce śmierci	13 października 1958 Przemyśl
Miejsce pochówku	cmentarz Główny w Przemyślu
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	30 listopada 1894
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się w wielodzietnej rodzinie Józefa i Franciszki z domu Biesiadzkiej. Kształcił się w C. K. I Gimnazjum w Rzeszowie, gdzie w 1890 zdał egzamin dojrzałości (w jego klasie był m.in. Ludwik Stanisławczyk, także późniejszy ksiądz)^[1]. Wstąpił do seminarium duchownego w Przemyślu. 30 listopada 1894 został wyświęcony na kapłana diecezji przemyskiej i rozpoczął posługę jako wikary w Głogowie Młp. Pół roku później wyjechał na studia do Rzymu, gdzie na Uniwersytecie Gregoriańskim uzyskał stopień doktora z filozofii i teologii. W 1900 powrócił do Przemyśla jako wykładowca w seminarium. Był jednym z założycieli muzeum diecezjalnego w Przemyślu, pełniąc funkcję kustosza i dyrektora (do 1949). Od 1905 członek konsystorza biskupiego. W latach 1913–1927 wiceprezes Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu. Jako członek diecezjalnego koła księży misjonarzy wygłosił ok. 260 serii misji i rekolekcji. Kilkadziesiąt lat opracowywał kroniki diecezjalne poświęcone głównie zmarłym kapłanom. Był kanonikiem kapituły katedralnej, a w 1929 został mianowany diecezjalnym dyrektorem Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary^[2]. Na początku 1938 mianowany diecezjalnym dyrektorem związku Misyjnego Duchowieństwa^[3]. W 1947 otrzymał godność podkomorzego (szambelana) tajnego nadliczbowego Jego Świątobliwości Ojca św. Piusa XII^[4].

Został pochowany w grobowcu kapituły rzymskokatolickiej na cmentarzu Głównym w Przemyślu (kwatera RI, rząd 3, nr 12).

Odznaczenia i wyróżnienia

• Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1938 „za zasługi na polu pracy społecznej”^[5]
• Medal Pro Ecclesia et Pontifice (1909)
• Tytuł papieskiego prałata honorowego (1920)
• Honorowe obywatelstwo miasta Przemyśla (1944)

Zobacz też

• Honorowi Obywatele Miasta Przemyśla