Stok (geomorfologia)

Stok – nachylona powierzchnia formy terenu^[1], gdzie jej nachylenie wynosi co najmniej 1,5-2°^[2].

Zobacz też: inne znaczenia wyrazu „stok”.

Stoki góry

Stok z wyciągami narciarskimi

Termin stok ma dwa znaczenia – szersze i węższe. W znaczeniu ogólnym, używanym zwłaszcza w geologii dynamicznej, oznacza każdą nachyloną powierzchnię terenu, między kulminacją a podnóżem. W węższym znaczeniu tak nazywa się powierzchnię nachyloną formy wypukłej. W odniesieniu do form wklęsłych bardziej odpowiedni jest termin zbocze^[3]. W ujęciu geomorfologicznym zbocze jest rodzajem stoku występującym w rzeźbie dolin, związanym z procesami erozji^[2].

Do opisu stoku służą następujące parametry:

• położenie,
• średnie nachylenie,
• długość lub różnica wzniesień,
• ekspozycja (wystawa),
• powierzchnia.

Rodzaje stoków

Ze względu na profil wzdłuż stoku wyróżnia się następujące rodzaje stoków^[4]:

• prostoliniowe (kąt nachylenia nie zmienia się na całej długości stoku),
• wypukłe (kąt nachylenia zwiększa się w kierunku podstawy wzniesienia),
• wklęsłe (kąt nachylenia zwiększa się w kierunku wierzchołka wzniesienia),
• schodkowe,
• pionowe,
• przewieszone,
• złożone.

Ze względu na profil w poprzek stoku wyróżnia się^[5]:

• stoki planarne,
• stoki zbieżne,
• stoki rozbieżne.

Uwzględniając materiał będący podłożem stoku, wyróżnia się^[6]:

• stoki skalne,
• stoki w materialne nieskonsolidowanym,
• stoki okryte zwietrzeliną.

Zobacz też

• stok narciarski
• piętra roślinności