Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Strażnica WOP Rewal
zlikwidowany pododdział graniczny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Śliwin/ Rewal – zlikwidowany podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy morskiej.

Strażnica Straży Granicznej w Rewalu – nieistniejąca graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej.
Remove ads
Formowanie i zmiany organizacyjne
Podsumowanie
Perspektywa
Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 16 komendy odcinka Trzebiatów jako 78 strażnica WOP[2] [Nowe Śliwno (Horst/Chorzowo)][3] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[4].
Sformowane strażnice morskiego oddziału OP nie przystąpiły bezpośrednio do objęcia ochrony granicy morskiej. Odcinek dawnej granicy polsko-niemieckiej sprzed 1939 od Piaśnicy, aż do lewego styku z 4 Oddziałem OP ochraniany był przez radziecką straż graniczną wydzieloną ze składu wojsk marszałka Rokossowskiego. Pozostały odcinek granicy od rzeki Piaśnica, aż po granicę z ZSRR zabezpieczała Morska Milicja Obywatelska[5].
W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 78 strażnica OP Nowe Śliwno została włączona w struktury 20 batalionu Ochrony Pogranicza, a 1 stycznia 1951 151 batalionu WOP w Trzebiatowie.
Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[b]. Strażnica II kategorii otrzymała numer 75[7] w skali kraju[8]. W 1955 dowódca WOP rozkazał przejść 15 Brygadzie WOP na etat ćwiczebny. Rozwiązane zostały dowództwa i sztaby batalionów. 15 listopada 1955 kierowanie strażnicą przejął sztab brygady[9]. W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica Nowe Śliwno II kategorii była 2. w 15 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[10]. W 1960, po kolejnej zmianie numeracji, strażnica posiadała numer 16 strażnica Nowe Śliwno i zakwalifikowana była do kategorii II w 15 Bałtyckiej Brygadzie WOP[11] . W 1964 strażnica WOP nr 13 Nowe Śliwno uzyskała status strażnicy nadmorskiej i zaliczona została do II kategorii[12].
W 1968 strażnicę przeniesiono do Rewala[c] → 54°04′46″N 15°00′46″E.
W 1976, w wyniku zmian organizacyjnych w Bałtyckiej Brygadzie WOP, Strażnica WOP Rewal, SKO Mrzeżyno i GPK Mrzeżyno przekazano do Pomorskiej Brygady WOP w Szczecinie[13].
Strażnica WOP Dźwirzyno do 15 maja 1991 była w strukturach Pomorskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza w Szcczecinie
- Straż Graniczna:
16 maja 1991, po rozwiązaniu Wojsk Ochrony Pogranicza, strażnica Rewal weszła w podporządkowanie Pomorskiego Oddziału Straży Granicznej i przyjęła nazwę Strażnica Straży Granicznej w Rewalu (Strażnica SG w Rewalu)[14].
Na podstawie zarządzenia nr 017 Komendanta Głównego Straży Granicznej z 12 marca 1992 przeformowano Pomorski Oddział SG wg etatu nr 44/039 i 2 czerwca 1992 strażnice nadmorskie w Rewalu, Dziwnowie, Międzyzdrojach i GPK SG w Dziwnowie oraz posterunki obserwacji wzrokowo-technicznej nad Zalewem Szczecińskim i nad Zatoką Pomorską zostały przekazane nowo utworzonemu Morskiemu Oddziałowi Straży Granicznej w Gdańsku[14]. Następnie funkcjonowała jako Zespół Obserwacji Wzrokowo – Technicznej i na początku 2000[15] znów jako Strażnica SG w Rewalu.
Jako Strażnica Straży Granicznej w Rewalu funkcjonowała do 23 sierpnia 2005 i 24 sierpnia 2005 Ustawą z 22 kwietnia 2005 O zmianie ustawy o Straży Granicznej...[d] została przekształcona na Placówkę Straży Granicznej w Rewalu (Placówka SG w Rewalu)
Remove ads
Ochrona granicy

W 1956 na odcinku strażnicy funkcjonowały punkty kontroli ruchu rybackiego (PKRR), w których kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała załoga strażnicy:
W pierwszej połowie lat 60. POWT WOP posiadały na swoim wyposażeniu stacje r./lok. polskiej konstrukcji (początkowo t. RO–231 a następnie RN–231), a także lunety i środki łączności przewodowej. Na odcinku od Dziwnowa do Ustki wieże obserwacyjne były konstrukcji stalowej[16].
Strażnica WOP Rewal w 1969 miała na swoim odcinku 3 POWT WOP wykorzystywane do ochrony granicy państwowej[e].
Wykaz punktów obserwacji wzrokowo-technicznej[f] na odcinku strażnicy WOP Rewal wg stanu z 1990[g]:
- POWT nr 10 Pobierowo (bliski dozór – 4 Mm)[h]
- POWT nr 11 Rewal (bliski dozór – 4 Mm)
- POWT nr 12 Niechorze (bliski/daleki dozór – 16 Mm)[i].
W maju 1991 Strażnica WOP Mrzeżyno została rozformowana, a ochraniany odcinek granicy państwowej przejęła Strażnica WOP Rewal.
Remove ads
Strażnice sąsiednie

- 77 strażnica WOP Wald ⇔ 79 strażnica WOP Głębokie − 1946
- 77 strażnica OP Dziwnów ⇔ 79 strażnica OP Mrzeżowo (Depp) − 1949
- 1 strażnica WOP Dziwnów I kat. ⇔ 3 strażnica WOP Mrzeżyno II kat. − 1956
- 17 strażnica WOP Dziwnów III kat. ⇔ 15 strażnica WOP Mrzeżyno III kat. − 01.01.1960.
- Straż Graniczna:
- Strażnica SG w Dziwnowie ⇔ Strażnica SG w Dźwirzynie – 16.05.1991[17].
Dowódcy strażnicy
- ppor. Zygmunt Zawadzki (był w 10.1946)[j].
- kpt. Edward Korbas (do 1964)
- kpt. Marek Gałka (od 05.1991)[18]
- Komendanci strażnicy SG:
- mjr SG Grzegorz Brzózka (był w 2002)[19].
Uwagi
- Od 1991 strażnica Straży Granicznej.
- Zarządzenie Szefa WOP nr 05 z 8.02.1968 w sprawie zmian etatowych.
- W miejsce dotychczas funkcjonujących strażnic oraz granicznych placówek kontrolnych utworzono placówki Straży Granicznej. Funkcjonariusze i pracownicy pełniący służbę i zatrudnieni w strażnicach oraz granicznych placówkach kontrolnych Straży Granicznej stali się odpowiednio funkcjonariuszami i pracownikami placówek Straży Granicznej (Dz.U. z 2005 r. nr 90, poz. 757).
- AMW w Gdyni, Akta DMBOP, sygn. nr 3541/75, t. 120, Zał. nr 1 do Instrukcji o współdziałaniu MW z WOP z 1969 (Bieniecki 2011 ↓, s. 116 cz. III).
- Każdy POWT posiadał 2 stanowiska bojowe, na których pełniono służbę: SB-1 i SB-2. Pierwsze z nich wyposażone w aparaturę r./lok. było stanowiskiem obserwacji technicznej. Z drugiego stanowiska bojowego, znajdującego się na wieży o wysokości ok. 18 m, w ciągu dnia prowadzono obserwację wzrokową za pomocą lunety lub lornetki (Bieniecki 2011 ↓, s. 105 cz. III). Do pełnienia służby na POWT WOP kierowano żołnierzy służby zasadniczej po przeszkoleniu w Ośrodku Szkolenia Podoficerów i Młodszych Specjalistów BBWOP w Koszalinie (Bieniecki 2011 ↓, s. 107 cz. III).
- Biblioteka MOSG w Gdańsku, Przepisy o pływaniu i postoju okrętów Marynarki Wojennej (wydawnictwo DMW), Gdynia 1972, s. 52–53; oraz ASG w Szczecinie, Akta DWOP, sygn. nr 2884, t. 251, Opracowanie DWOP z 12.10.1990 r., s. 1 (Bieniecki 2011 ↓, s. 117 cz. III).
- Wyposażone w radary nowej generacji t. ORS–754 pracujące w zakresie 4 Mm (Bieniecki 2011 ↓, s. 106 cz. III).
- Wyposażone w radary t. ORS–754, które pracowały na podstawowym zakresie 16 Mm (Bieniecki 2011 ↓, s. 106 cz. III).
- Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 061 z 20.10.1946 (Rozkazy personalne DWOP ↓ .
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads