Sven Fahlman

Sven Torsten Fahlman (ur. 11 lipca 1914 w Sztokholmie, zm. 23 czerwca 2003 w Sollentunie^[1]) – szwedzki szpadzista, srebrny medalista olimpijski i pięciokrotny medalista mistrzostw świata.

Sven Fahlman

Data i miejsce urodzenia	11 lipca 1914 Sztokholm
Data i miejsce śmierci	23 czerwca 2003 Sollentuna
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja Igrzyska olimpijskie srebro Helsinki 1952 szermierka (szpada druż.) Mistrzostwa świata srebro Lizbona 1947 szpada druż. srebro Luksemburg 1954 szpada druż. brąz Monte Carlo 1950 szpada druż. brąz Sztokholm 1951 szpada ind. brąz Sztokholm 1951 szpada druż.

Na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku Szwedzi w składzie: Per Carleson, Carl Forssell, Bengt Ljungquist, Berndt-Otto Rehbinder, Sven Fahlman i Lennart Magnusson zajęli drugie miejsce w szpadzie drużynowej^[2]. W turnieju indywidualnym odpadł w półfinałach^[3]. Wystąpił tam również we florecie drużynowym, w którym Szwedzi odpadli w ćwierćfinałach^[4].

Podczas mistrzostw świata w Lizbonie w 1947 roku wspólnie z Perem Carlesonem, Carlem Forssellem, Bengtem Ljungquistem i Svenem Thofeltem zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych. W tej samej konkurencji Szwedzi z Fahlmanem w składzie zdobyli też srebrny medal na mistrzostwach świata w Luksemburgu (1954) oraz brązowe na mistrzostwach świata w Monte Carlo (1950) i mistrzostwach świata w Sztokholmie (1951). Ponadto zdobył brązowy medal indywidualnie na MŚ 1951, plasując się za Włochami: Edoardo Mangiarottim i Carlo Pavesim.^[5]